فِدْيَة: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فِدْيَة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فِدْيَة | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه فدى | فدى]] (۱۴ بار) [[کلمه با ریشه:: فدى| ]] | *[[ریشه فدى | فدى]] (۱۴ بار) [[کلمه با ریشه:: فدى| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
عوض. يعنى عوضى كه انسان از براى خود مىدهد. همچنين است فديه و فداء [بقره:229]. گناهى بر آن دو نيست در آنچه زن آن را عوض داده مقصود آن است كه زن چيزى در عوض طلاق گرفتن بدهد. [بقره:184]. و بر آنان كه به مشقت زياد روزه مىگيرند عوضى است و آن طعام فقير است. [محمّد:4]. بندها را محكم كنيد (و اسير گيريد) و پس از آن منت نهيد يا فدا وعوض گيريد (و آزادشان كنيد). [بقره:85]. «تُفادُوهُمْ» را بعضى «تفدوهم» خواندهاند طبرسى فرموده: وجه بينالاثنين بودن آن است كه فعلى از جانب اسير گيرنده واقع مىشود و آن تحويل اسير است و فعلی از جانب اسیر كه دفع فديه است يعنى: اگر آنها در حال اسارت پيش شما آمدند فديه داده و آنها را آزاد مىكنيد حال آنكه اخراجشان بر شما حرام است. در قرآن فقط يكبار آمده كه عوض را كسى از جانب ديگرى بدهد. [صافات:107]. رجوع شود به «ابراهيم» فصل قربانى. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, لا:80, الّذِين:75, مِن:55, يُطِيقُونَه:50, مِنْکُم:50, طَعَام:50, يُؤْخَذ:45, مِسْکِين:45, عَلَى:40, فَمَن:40, الْغَرُور:35, تَطَوّع:35, فَالْيَوْم:35, أُخَر:30, خَيْرا:30, کَفَرُوا:30, بِاللّه:30, غَرّکُم:25, مَأْوَاکُم:25, فَهُو:25, أَيّام:25, النّار:20, خَيْر:20, هِي:15, فَعِدّة:15, لَه:15, مَوْلاَکُم:10, سَفَر:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فِدْيَة]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۷
ریشه کلمه
- فدى (۱۴ بار)
قاموس قرآن
عوض. يعنى عوضى كه انسان از براى خود مىدهد. همچنين است فديه و فداء [بقره:229]. گناهى بر آن دو نيست در آنچه زن آن را عوض داده مقصود آن است كه زن چيزى در عوض طلاق گرفتن بدهد. [بقره:184]. و بر آنان كه به مشقت زياد روزه مىگيرند عوضى است و آن طعام فقير است. [محمّد:4]. بندها را محكم كنيد (و اسير گيريد) و پس از آن منت نهيد يا فدا وعوض گيريد (و آزادشان كنيد). [بقره:85]. «تُفادُوهُمْ» را بعضى «تفدوهم» خواندهاند طبرسى فرموده: وجه بينالاثنين بودن آن است كه فعلى از جانب اسير گيرنده واقع مىشود و آن تحويل اسير است و فعلی از جانب اسیر كه دفع فديه است يعنى: اگر آنها در حال اسارت پيش شما آمدند فديه داده و آنها را آزاد مىكنيد حال آنكه اخراجشان بر شما حرام است. در قرآن فقط يكبار آمده كه عوض را كسى از جانب ديگرى بدهد. [صافات:107]. رجوع شود به «ابراهيم» فصل قربانى.