روایت:الکافی جلد ۲ ش ۸۴۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن مفضل بن عمر عن ابي ايوب العطار عن جابر قال قال ابو جعفر ع :

إِنَّمَا شِيعَةُ عَلِيٍ‏ اَلْحُلَمَاءُ اَلْعُلَمَاءُ اَلذُّبُلُ اَلشِّفَاهِ تُعْرَفُ اَلرَّهْبَانِيَّةُ عَلَى وُجُوهِهِمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۹

امام باقر (ع) فرمود: همانا شيعه على (ع) حليمانند، دانشمندانند، و لب بستگانند كه اثر عبادت از چهره آنها شناخته شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۳۲

امام باقر عليه السّلام فرمود: شيعيان على تنها همان بردباران دانشمندان خشكيده لبند كه رهبانيت و ترك دنيا بر رخسارشان هويدا است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۵۸۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن سنان، از مفضّل بن عمر، از ابوايّوب عطّار، از جابر روايت كرده است كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام فرمود: «جز اين نيست كه شيعيان على عليه السلام بردبارانى هستند دانايان، كه لب‏هاى ايشان از تشنگى خشكيده، و رهبانيّت و آثار عبادت در روى‏هاى ايشان شناخته مى‏شود».