روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۹۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن ابي ولاد الحناط عن ابي عبد الله ع قال :

أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ‏ كَمَلَ إِيمَانُهُ وَ إِنْ كَانَ مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ ذُنُوباً لَمْ يَنْقُصْهُ ذَلِكَ قَالَ وَ هُوَ اَلصِّدْقُ وَ أَدَاءُ اَلْأَمَانَةِ وَ اَلْحَيَاءُ وَ حُسْنُ اَلْخُلُقِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۰۵

از امام صادق (ع) فرمود: چهار است كه هر كه دارد، ايمانش كامل است و اگر از فرق سر تا پايش پر از گناه باشد، او را نكاهد، فرمود: آنها راستگوئى و رد امانت و حياء و حسن خلق است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۵۷

چهار چيز در هر كه باشد، ايمانش كاملست. و اگر سر تا پايش گناه باشد، نقصى باو نرساند، و آنها راستگوئى ورد امانت و حيا و حسن خلق است (بحديث ۱۵۵۷ رجوع شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۷۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن‏محبوب، از ابوولّاد حنّاط، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «چهار چيز است كه هر كه آنها در او باشد، ايمانش كامل و تمام است، و اگر از فرق سر تا قدمش گناهان باشد، كثرت گناه آن را ناقص و تمام نكند». و فرمود كه: «آنها راستى و اداى امانت و حيا و خوش‏خلقى است».