روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۹۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن احمد بن بكر عن صالح عن سليمان الجعفري عن ابي الحسن ع قال سمعته يقول :

مَا مِنْ أَحَدٍ فِي حَدِّ اَلصِّبَا يَتَعَهَّدُ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ قِرَاءَةَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلْفَلَقِ‏ وَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ اَلنََّاسِ‏ كُلَّ وَاحِدَةٍ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ مِائَةَ مَرَّةٍ فَإِنْ لَمْ يَقْدِرْ فَخَمْسِينَ إِلاَّ صَرَفَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْهُ كُلَّ لَمَمٍ أَوْ عَرَضٍ مِنْ أَعْرَاضِ اَلصِّبْيَانِ وَ اَلْعُطَاشَ وَ فَسَادَ اَلْمَعِدَةِ وَ بُدُورَ اَلدَّمِ أَبَداً مَا تُعُوهِدَ بِهَذَا حَتَّى يَبْلُغَهُ اَلشَّيْبُ فَإِنْ تَعَهَّدَ نَفْسَهُ بِذَلِكَ أَوْ تُعُوهِدَ كَانَ مَحْفُوظاً إِلَى يَوْمِ يَقْبِضُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَفْسَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۵۳

از سليمان جعفرى از ابى الحسن (ع) گويد: شنيدمش مى‏فرمود: هيچ كس نباشد كه از دوران كودكى تعهّد كند كه در هر شب قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ و قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ را هر كدام سه بار و قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را صد بار بخواند، و اگر نتواند قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را پنجاه بار بخواند، جز اينكه خدا عز و جل هر گونه نزول و تعرّض كودكى و مرض تشنگى و فساد معده و جوشش خون را از او دفع كند تا وقتى بدان مواظبت كند تا پير شود، و اگر خود را پابند آن كند يا ديگرى او را بر آن وادارد تا روزى كه خدا عز و جل جانش را بگيرد، محفوظ بماند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۲۹

سليمان جعفرى گويد: از حضرت أبى الحسن عليه السّلام شنيدم كه ميفرمود: هيچ كس نيست كه از دوران كودكى بعهده گيرد كه در هر شب سوره‏ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ‏ و سوره‏ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ‏ را هر كدام سه بار بخواند و سوره‏ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ را صد بار و اگر نتواند پنجاه بار بخواند جز اينكه خداى عز و جل از او بگرداند هر نوع ديوانگى و جن‏زدگى و پيش آمدهائى كه كودكان دچارش شوند، و نيز مرض تشنگى و فاسد شدن معده و جوشش خون را تا زمانى كه بدان مداومت كند تا به پيرى رسد، و اگر خود را بخواندن آن پابند كند يا ديگرى بر آن وادارش كند (يعنى اگر خودش سواد ندارد يا خواندن نتواند بر او بخوانند) تا روزى كه خداى عز و جل جانش را بگيرد محفوظ ماند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۵۹

از او، از احمد، از بكر بن صالح، از سليمان جعفرى، از امام موسى كاظم عليه السلام روايت است كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مى‏فرمود: «هيچ‏كس نيست كه در حدّ صبا و طفوليّت قصد كند در هر شبى خواندن سوره «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» را، هر يك سه مرتبه، و سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را صد مرتبه؛ پس اگر نتواند، پنجاه مرتبه (يعنى كسى اين سوره را به شماره‏اى كه ذكر شد، در هر شب از روى قصد نخوانده)، مگر آنكه خداى عز و جل از او دور گردانيده هر ديوانگى يا مرض‏هايى را كه عارض كودكان مى‏شود، و استسقا و فساد معده و غلبه خون، هميشه، مادامى كه اين را عادت داشته باشد (يا او را به اين عادت دهند و آشنا كنند)، تا آنكه پيرى به او برسد. پس اگر خود را بر اين تعهّد دهد و بر اين مداومت كند، يا او را تعهّد و مداومت دهند، در حفظ خدا باشد، تا روزى كه خداى عز و جل جانش را بگيرد».