روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۷۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان بن يحيي عن ابي سليمان الجصاص عن ابراهيم بن ميمون قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

اَللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلَى هَوْلِ‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ أَخْرِجْنِي مِنَ اَلدُّنْيَا سَالِماً وَ زَوِّجْنِي مِنَ اَلْحُورِ اَلْعِينِ وَ اِكْفِنِي مَئُونَتِي وَ مَئُونَةَ عِيَالِي وَ مَئُونَةَ اَلنَّاسِ وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبََادِكَ اَلصََّالِحِينَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۲۳

از ابراهيم بن ميمون گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: «بار خدايا! مرا بر هراس روز رستاخيز يارى نما و از دنيا سالم و درست بيرون بر، و از حور العين جفت من كن و خرج خودم و عيالم را كفايت كن و به رحمت مرا در زمره بندگان خوبت در آور».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۶۹

ابراهيم بن ميمون گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السلام دعائى ميخواند (كه ترجمه‏اش اين است): «بار خدايا بر هراس روز قيامت مرا يارى فرما، و از دنيا سالم بيرونم ببر، و حور العين را بمن تزويج كن، و خرج خود و عيالم و خرج مردم را از من كفايت فرما، و مرا برحمت خود در زمره بندگان شايسته‏ات درآور».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۵۵۱

ابو على اشعرى، از محمد بن عبد الجبّار، از صفوان بن يحيى، از ابو سليمان جَصّاص، از ابراهيم بن ميمون روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «اللَّهُمَّ أَعِنِّي عَلى‏ ... فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ؛ خداوندا! يارى ده مرا بر ترس روز قيامت، و بيرون بر مرا از دنيا سالم، و جفت گردان مرا به زنان سفيدروىِ نازك بدنِ گشاده‏چشم، و كفايت كن از من زحمت و خرجى مرا و خرجى عيال من و خرجى مردمان، و داخل گردان مرا به رحمت خود، در بندگانت كه شايستگانند».