روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۹۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن احمد عن علي بن الحكم عن منصور الصيقل قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ رُبَّمَا دَعَا اَلرَّجُلُ بِالدُّعَاءِ فَاسْتُجِيبَ‏ لَهُ ثُمَّ أُخِّرَ ذَلِكَ إِلَى حِينٍ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ لِمَ ذَاكَ لِيَزْدَادَ مِنَ اَلدُّعَاءِ قَالَ نَعَمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۷۵

از منصور صيقل، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: بسا كه مردى دعائى كند و براى او اجابت شود و سپس تا مدتى به تأخير افتد؟ فرمود: آرى! گفتم: اين براى چيست؟ براى اين است كه بيشتر دعا كند؟ فرمود: آرى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۴۵

منصور صيقل گويد: بحضرت صادق عليه السّلام عرضكردم: بسا هست كه مردى دعا كند و دعايش مستجاب گرديده، ولى تا مدتى (اثر آن استجابت ظاهر نگردد و) پس افتد؟ فرمود: آرى (چنين است) عرضكردم: اين براى چيست؟ آيا براى اينست كه بيشتر دعا كند؟ فرمود: آرى‏

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۴۷

از او، از احمد، از على بن حكم، از منصور صيقل روايت است كه گفت: به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: بسا است كه شخصى دعايى مى‏كند و از برايش مستجاب مى‏شود، و آن تا زمانى به تأخير مى‏افتد. منصور گفت كه: حضرت فرمود: «آرى». عرض كردم كه: اين از براى چيست؟ از براى آنكه دعا را بيفزايد؟ فرمود:

«آرى».