روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن ابي ولاد قال قال ابو الحسن موسي ع :

مَا مِنْ بَلاَءٍ يَنْزِلُ عَلَى عَبْدٍ مُؤْمِنٍ فَيُلْهِمُهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ اَلدُّعَاءَ إِلاَّ كَانَ كَشْفُ ذَلِكَ اَلْبَلاَءِ وَشِيكاً وَ مَا مِنْ بَلاَءٍ يَنْزِلُ عَلَى عَبْدٍ مُؤْمِنٍ فَيُمْسِكُ عَنِ اَلدُّعَاءِ إِلاَّ كَانَ ذَلِكَ اَلْبَلاَءُ طَوِيلاً فَإِذَا نَزَلَ اَلْبَلاَءُ فَعَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ وَ اَلتَّضَرُّعِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۱

از ابى ولاد، گويد: امام كاظم (ع) فرمود: هيچ بلائى بر بنده مؤمن نازل نشود كه خدا عز و جل بدو الهام بخشد تا دعا كند جز اينكه بر طرف شدن آن بلا نزديك است و هيچ بلائى بر بنده مؤمن نازل نشود كه از دعا كردن خوددارى كند جز اينكه بلا طولانى باشد، پس هر گاه بلا نازل شد، بر شما باد كه دعا كنيد و زارى كنيد به درگاه خدا عز و جل.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۹

ابو ولاد گويد: حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام فرمود: هيچ بلائى بر بنده مؤمن نازل نشود كه خداى عز و جل بدو الهام دعا كند، جز اينكه بزودى آن بلا برطرف شود، و هيچ بلائى بر بنده مؤمن نازل نگردد كه از دعا كردن خوددارى كند جز اينكه آن بلا طولانى است، پس هر گاه بلا نازل شد بر شما باد كه بدرگاه خداى عز و جل دعا و زارى كنيد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۱۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن‏محبوب، از ابوولّاد روايت كرده است كه گفت: ابوالحسن حضرت امام موسى‏كاظم عليه السلام فرمود كه: «هيچ بلايى نيست كه بر بنده مؤمنى فرود آيد، پس خداى- تعالى- دعا را به او الهام فرمايد، مگر آنكه زايل شدن آن بلا نزديك باشد و به زودى برطرف شود. و هيچ بلايى نيست كه بر بنده مؤمنى فرود آيد، پس آن بنده از دعا باز ايستد، مگر آنكه آن بلا طولانى و زمانش دراز باشد. پس چون بلا فرو آيد، بر شما باد به دعا و تضرّع و زارى به سوى خداى- تعالى-».