روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد و علي بن ابراهيم عن ابيه جميعا عن يحيي بن المبارك عن عبد الله بن جبله عن معاويه بن وهب عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أُعْطِيَ ثَلاَثاً لَمْ يُمْنَعْ ثَلاَثاً مَنْ أُعْطِيَ اَلدُّعَاءَ أُعْطِيَ اَلْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلشُّكْرَ أُعْطِيَ اَلزِّيَادَةَ وَ مَنْ أُعْطِيَ اَلتَّوَكُّلَ أُعْطِيَ اَلْكِفَايَةَ ثُمَّ قَالَ أَ تَلَوْتَ‏ كِتَابَ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اَللََّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ‏ وَ قَالَ‏ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ‏ وَ قَالَ‏ اُدْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۰۳

از امام صادق (ع) كه فرمود: هر كه را سه چيز دادند از سه چيز دريغ نكردند: به هر كه دعا دادند برايش اجابت نهادند؛ به هر كه شكرگزارى دادند به او فزونى نعمت دادند؛ به هر كه توكل داده شد، كفايت كار او عطا شد. سپس فرمود: آيا خواندى قرآن را كه (۳ سوره طلاق): «و هر كه توكل مى‏كند بر خدا او را بس است» و فرموده (۷ سوره ابراهيم): «اگر شكر كنيد، براى شما بيفزايم» و فرمود (۶۰ سوره مؤمن): «مرا بخوانيد تا براى شما اجابت كنم».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۰۷

امام صادق عليه السّلام فرمود: بهر كه سه چيز دادند، از سه چيزش باز نگرفتند: بهر كه دعا دادند اجابت دادند، بهر كه سپاسگزارى دادند، افزونى بخشيدند، بهر كه توكل دادند، كارگزارى دادند، سپس فرمود: آيا كتاب خداى عز و جل را خوانده‏ئى: «هر كه بر خدا توكل كند، او را بس است «۳ سوره ۶۵» و فرمايد: «اگر سپاسگزاريد، شما را افزونى دهم، ۷ سوره ۱۴» و فرمايد «مرا بخوانيد تا براى شما مستجاب كنم، ۶۰ سوره ۴۰».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۱۸۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد و على بن ابراهيم، از پدرش، و هر دو، از يحيى بن مبارك، از عبداللَّه بن جبله، از معاوية بن وهب، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «هر كه سه چيز به او عطا شود، از سه چيز ممنوع و محروم نشود. هر كه دعا به او عطا شود و توفيق دعا كردن بيابد، اجابت به او عطا شود، و خدا دعايش را مستجاب گرداند. و هر كه شكر به او عطا شود و توفيق شكرگذارى يابد، زياده به او عطا شود. و هر كه توكّل به او عطا شود، كفايت به او عطا شود و خدا مهمّات او را كفايت فرمايد». بعد از آن فرمود كه: «آيا كتاب خداى عز و جل را تلاوت كرده‏اى كه مى‏فرمايد: «وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» «۱» و فرموده: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» «۲»؛ يعنى: «هر آينه اگر شكر كنيد، البتّه نعمت شما را مى‏افزايم». و فرموده كه: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ» «۳»؛ «يعنى: مرا بخوانيد، تا اجابت كنم شما را». __________________________________________________

(۱). طلاق، ۳.
(۲). إبراهيم، ۷.
(۳). غافر، ۶۰.