روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن محمد بن عيسي عن الانصاري عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال قال رسول الله ص :

مَنْ نَظَرَ إِلَى مُؤْمِنٍ نَظْرَةً لِيُخِيفَهُ بِهَا أَخَافَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلاَّ ظِلُّهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۶۱

از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كه به مؤمنى نظرى اندازد كه او را بدان بترساند، خدا عز و جل در روزى كه جز سايه او سايه‏اى نيست، او را بترساند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷۴

حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا (ص) فرموده است: هر كه بمؤمنى نگاه كند نگاهى كه او را بآن بترساند، خداى عز و جل در روزى كه سايه (رحمت و پناهگاهى) جز سايه (رحمت) او نيست او را بترساند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۹۳

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از محمد بن عيسى، از انصارى، از عبداللَّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: هر كه به سوى مؤمنى بنگرد به نگاهى تند، از براى آنكه او را به آن نگاه بترساند، خداى عز و جل او را بترساند، در روزى كه هيچ سايه و پناهى غير از سايه او نباشد».