روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابن سنان عن يونس بن ظبيان قال قال ابو عبد الله ع :

يَا يُونُسُ‏ مَنْ حَبَسَ حَقَّ اَلْمُؤْمِنِ أَقَامَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ خَمْسَمِائَةِ عَامٍ عَلَى رِجْلَيْهِ حَتَّى يَسِيلَ عَرَقُهُ أَوْ دَمُهُ وَ يُنَادِي مُنَادٍ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ هَذَا اَلظَّالِمُ اَلَّذِي حَبَسَ عَنِ اَللَّهِ حَقَّهُ قَالَ فَيُوَبَّخُ أَرْبَعِينَ يَوْماً ثُمَّ يُؤْمَرُ بِهِ إِلَى اَلنَّارِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۵۷

از يونس بن ظبيان كه امام صادق (ع) فرمود: اى يونس! هر كه حق مؤمنى را حبس كند، خدا روز رستاخيز او را پانصد سال روى دو پايش نگه دارد تا عرق او بلكه خون او روان شود و يك جارچى از سوى خدا جار كشد: اين است ستمكارى كه حق خدا را از او حبس كرده است، فرمود: چهل روز سرزنش شود و سپس فرمان شود او را به دوزخ برند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷۳

يونس بن ظبيان گويد: كه امام صادق عليه السلام فرمود: اى يونس هر كه حق مؤمنى را حبس كند خداى عز و جل در روز قيامت پانصد سال او را روى دو پا نگهدارد تا عرقش يا خونش (ترديد از راوى حديث است) جارى شود، و منادى از جانب خداوند ندا كند: اين است آن ستمكارى كه حق خدا را از او حبس كرده، حضرت فرمود: پس چهل روز سرزنش شود، سپس فرمان شود او را بدوزخ برند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۹۱

ابن سنان، از يونس بن ظبيان روايت كرده است كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اى يونس! هر كه حق مؤمن را حبس كند و به او ندهد، خداى عز و جل در روز قيامت، پانصد سال او را بر روى پاى‏هايش بدارد، تا آنكه عرق يا خون او روان شود «۱»، و نداكننده‏اى از جانب خدا ندا كند كه: اين ستمكارى است كه حقّ خدا را از او حبس نموده». حضرت فرمود: «پس در چهل روز سرزنش مى‏شود. بعد از آن امر مى‏شود كه: او را به سوى آتش دوزخ برند». __________________________________________________

(۱). و ظاهر اين است كه اين ترديد از راوى باشد، اگرچه احتمال دارد كه اين كلام از امام عليه السلام باشد بر سبيل تنويع، چنان كه در قول خداى- تعالى- است: «انْ يَكُنْ غَنِيّاً أَوْ فَقيراً». و مراد اين است كه، گاهى عرق از او روان شود و گاهى خون، يا از بعضى عرق و از بعضى خون روان شود. و در بعضى از نسخ كافى به جاى أَوْ دَمُهُ كه ترجمه آن، «يا خون او است»، أَوْدِيَةً واقع شده. و بنابر آن، ترجمه اين مى‏شود كه: تا آنكه رودخانه‏ها از عرقش روان شود. (مترجم)