روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۲۹۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابن فضال عن ابن بكير عن ابي عبد الله ع قال :

أَبْعَدُ مَا يَكُونُ اَلْعَبْدُ مِنَ اَللَّهِ أَنْ يَكُونَ اَلرَّجُلُ يُوَاخِيَ اَلرَّجُلَ وَ هُوَ يَحْفَظُ عَلَيْهِ زَلاَّتِهِ لِيُعَيِّرَهُ بِهَا يَوْماً مَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۲۷

از امام صادق (ع) كه فرمود: دورترين وضع بنده خدا اين است كه مردى با مردى برادر دينى باشد و خطاهاى او را بر او نگهدارى كند تا روزى او را بدانها سرزنش كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۵۸

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: دورترين بنده از خدا آن كسست كه با مردى برادرى كند و لغزشهاى او را بر او نگهدارى كند كه روزى بر آنها سرزنشش كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۹

از او، از ابن فضّال، از ابن بكير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «وقتى كه بنده از هر وقتى از خداى عز و جل دورتر است، آن وقتى است كه مردى با مردى برادرى مى‏كند، و حال آنكه لغزش‏هاى او را محافظت مى‏نمايد، از براى آنكه در وقتى از اوقات، او را به آنها ملامت و سرزنش نمايد».