روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۱۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن جعفر بن محمد عن احمد بن الحسين عن محمد بن عبد الله عن محمد بن الفرج قال :

كَتَبَ إِلَيَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ إِذَا غَضِبَ اَللَّهُ‏ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۸۳

محمد بن فرج گويد: امام باقر (ع) به من نوشت: چون خدا تبارك و تعالى بر خلقش خشم كند ما را از جوارشان دور كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۵

محمد بن فرج گويد: امام باقر عليه السلام بمن نوشت: زمانى كه خداى تبارك و تعالى بر خلقش خشم كند، ما را از مجاورت آنها دور كند. (پس غيبت امام عليه السلام زمان دليل خشم خداست بر بندگانش).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۸۹

محمد بن يحيى، از جعفر بن محمد، از احمد بن حسين، از محمد بن عبداللَّه، از محمد بن فَرج روايت كرده است كه گفت: امام محمد باقر عليه السلام به من نوشت كه: «چون خداى تبارك و تعالى بر خلق خود خشم كند، ما را از همسايگى ايشان دور گرداند».