روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۱۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن فضال عن الحسن بن علي العطار عن جعفر بن محمد عن منصور عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :

قُلْتُ إِذَا أَصْبَحْتُ وَ أَمْسَيْتُ لاَ أَرَى إِمَاماً أَئْتَمُّ بِهِ مَا أَصْنَعُ قَالَ فَأَحِبَّ مَنْ كُنْتَ تُحِبُّ وَ أَبْغِضْ مَنْ كُنْتَ تُبْغِضُ حَتَّى يُظْهِرَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۸۱

منصور از قول كسى كه نام او را برده است از امام صادق (ع) گويد: گفتم: وقتى كه در بامداد و پسين، امامى نبينم كه به او اقتداء كنم پس چه كنم؟ فرمود: آن را كه بايد دوست بدارى دوست دار و آن را كه بايد دشمن بدارى دشمن دار تا خدا عز و جل او را ظاهر كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۴۳

منصور از مردى نقل ميكند كه او بامام صادق عليه السلام عرضكرد: هر گاه روز را صبح و شام كنم و امامى را كه از او پيروى كنم نبينم چه كنم؟ فرمود: آنكه را بايد دوست داشته باشى دوست بدار و آنكه را بايد دشمن بدارى دشمن بدار (تولى و تبرى را از دست مده) تا خداى عز و جل او را ظاهر كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۸۷

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن فضّال، از حسن بن على عطار، از جعفر بن محمد، از منصور، از آن‏كه او را ذكر كرده، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: به آن حضرت عرض كردم كه: چون صبح و شام كنم؟ و امامى را كه به او اقتدا كنم نبينم، چه كنم؟ فرمود كه: «چون چنين باشد، دوست دار آن كسى را كه دوست مى‏داشتى، و دشمن دار آن كسى را كه دشمن مى‏داشتى، تا آن‏كه خداى عزّوجلّ امام را آشكار كند».