روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۲۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن ابي زاهر عن الخشاب عن علي بن حسان عن عبد الرحمن بن كثير عن ابي عبد الله ع قال :

قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى‏ اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ اِتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمََانٍ‏ أَلْحَقْنََا بِهِمْ‏ ذُرِّيَّتَهُمْ‏ وَ مََا أَلَتْنََاهُمْ‏ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ قَالَ‏ اَلَّذِينَ آمَنُوا اَلنَّبِيُّ ص‏ وَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ وَ ذُرِّيَّتُهُ‏ اَلْأَئِمَّةُ وَ اَلْأَوْصِيَاءُ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِمْ أَلْحَقْنَا بِهِمْ وَ لَمْ نَنْقُصْ ذُرِّيَّتَهُمُ اَلْحُجَّةَ اَلَّتِي جَاءَ بِهَا مُحَمَّدٌ ص‏ فِي‏ عَلِيٍّ ع‏ وَ حُجَّتُهُمْ وَاحِدَةٌ وَ طَاعَتُهُمْ وَاحِدَةٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۵۳

امام صادق (ع) فرمود: خدا تعالى فرمايد (۲۱ سوره طور): «آن كسانى كه ايمان آوردند و ذريه آنها پيرو آنهايند در ايمان، ما ذريه آنها را بدانها پيونديم و از كردارشان چيزى نكاهيم» (يعنى به حساب ذريه آنها نگذاريم)، فرمود: الذين آمنوا، پيغمبر و امير المؤمنين است و ذريه، ائمه و اوصياء هستند كه به آنها پيونديم و نسبت به ذريه، حجتى را كه محمد (ص) در باره على (ع) آورد نكاهيم و حجتِ همه يكى است و طاعتِ همه يك حكم دارد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۱

امام صادق عليه السلام در باره آيه «كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان هم در ايمان از آنها پيروى كردند، فرزندانشان را بايشان ملحق كنيم و از عملشان چيزى كمشان ندهيم (يعنى بحساب فرزندانشان نگذاريم) «- ۲۱ سوره ۵۲-» فرمود: كسانى كه ايمان آوردند، پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله و امير المؤمنينند، و فرزندان او، ائمه و اوصياء صلوات اللَّه عليهم باشند كه خدا فرمايد: بآنها ملحق ميكنيم و حجتى را كه محمد صلّى اللَّه عليه و آله در باره على آورد، نسبت باولادش كاهش ندهيم و حجت همه يكى است و طاعتشان هم يكى است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۶۹

محمد بن يحيى، از احمد بن ابى زاهر، از خشّاب، از على بن حسّان، از عبدالرحمان بن كثير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: آن حضرت اين آيه را خواند كه: «الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ» «۱» و فرمود كه: «مراد از الَّذِينَ آمَنُوا پيغمبر و امير المؤمنين عليهما السلام است و مراد از ذريّه آن حضرت ائمّه و اوصيايند عليهم السلام» (و ضمير در أَلْحَقْنا بِهِمْ اگر چه حضرت در آن چيزى نفرموده، وليكن معلوم است كه راجع است به الَّذِينَ آمَنُوا كه مراد از آن، رسول و امير المؤمنين عليهما السلام است و آنچه گمان كرده كه ظاهر ضمير تثنيه بود كه بهما باشد، اشتباه كرده است، و ضمير در أَلَتْناهُمْ را راجع به سوى ذريّه فرموده)، مى‏فرمايد كه: «و كم نكرديم از فرزندان ايشان آن حجّتى را كه محمد صلى الله عليه و آله با آن آمد در باب على عليه السلام و حجّت ايشان (يعنى: رسول و ائمّه يا ائمّه) يكى و فرمان‏بردارى ايشان يكى است».

(و بنابراين، ترجمه آيه اين مى‏شود كه: آن كسانى كه ايمان آوردند و فرزندان ايشان، ايشان را پيروى نمودند به ايمان، در رسانيديم فرزندان ايشان را به ايشان و كم نكرديم از كردار و حجّت و طاعت فرزندان چيزى را).