روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۴۲۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن عيسي بن يزيد قال :

كَتَبْتُ‏ جُعِلْتُ لَكَ اَلْفِدَاءَ تُعَلِّمُنِي مَا اَلْفَائِدَةُ وَ مَا حَدُّهَا رَأْيَكَ أَبْقَاكَ اَللَّهُ تَعَالَى أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ بِبَيَانِ ذَلِكَ لِكَيْلاَ أَكُونَ مُقِيماً عَلَى حَرَامٍ لاَ صَلاَةَ لِي وَ لاَ صَوْمَ فَكَتَبَ اَلْفَائِدَةُ مِمَّا يُفِيدُ إِلَيْكَ‏ فِي تِجَارَةٍ مِنْ رِبْحِهَا وَ حَرْثٍ بَعْدَ اَلْغَرَامِ‏ أَوْ جَائِزَةٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۶۲۵

از احمد بن محمد بن عيسى بن يزيد، گويد: نوشتم: قربانت شوم، به من بياموز كه فائده چيست؟ و اندازه آن كدام است؟ رأى شما چيست؟ خدايت باقى بدارد كه منت نهى بر من به بيان اين مطلب، تا در حرام زندگى نكنم و نه نماز داشته باشم و نه روزه. در پاسخ نوشت: فائده، آن چيزى است كه به تو رسد در بازرگانى از سود آن و در كشت و كار بعد از مخارج آن يا جائزه‏اى كه به دست تو رسد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۵۰۰

حمد بن محمد بن عيسى بن يزيد گويد: بحضرت (امام هشتم يا نهم و يا دهم) نوشتم: قربانت گردم، بمن بياموز فايده چيست؟ و اندازه آن كدامست؟ و رأى شما چيست؟- خداى تعالى شما را باقى دارد- تقاضا دارم با پاسخ اين سؤال بر من منت گذارى تا در حرام زندگى نكنم كه نماز و روزه‏ام درست نباشد. حضرت نوشت: فايده چيزيست كه از سود تجارت بتو رسد و از زراعت بعد از وضع مخارج يا جائزه‏اى كه بديگرى بدهى [يا جائزه‏اى كه بتو رسد] (پس بنا بر معنى اول جايزه خمس ندارد و جزء مخارج است و بنا بر معنى دوم خمس دادن آن واجبست و در اين صورت بمعنى گرفتن جايزه است ولى در صورت اول بمعنى دادن آن).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۸۴۳

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن عيسى بن يزيد كه گفت: نوشتم كه: فداى تو گردم، مرا تعليم مى‏دهى كه فايده‏اى كه خمس در آن واجب است، چه چيز است و اندازه آن چيست؟ خدا تو را باقى بدارد، آيا صلاح تو هست كه بر من به بيان آن منّت گذارى؟ تا آن‏كه بر حرام نمانده باشم در حالى كه نماز و روزه من درست نباشد. در جواب نوشت كه: «فايده از هر چيزى است كه به تو رسد و عايد گردد در باب تجارت و خريد و فروش از سود و انتفاع آن و در كشت كردن و كسب كردن بعد از وضع آنچه ادا كردن آن واجب باشد، يا جايزه» (يعنى: صله و بخشش كه به اين كس رسد).