روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۷۲

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن حماد عن حميد و جابر العبدي قال قال امير المومنين ع :

إِنَّ اَللَّهَ جَعَلَنِي إِمَاماً لِخَلْقِهِ فَفَرَضَ عَلَيَّ اَلتَّقْدِيرَ فِي نَفْسِي وَ مَطْعَمِي وَ مَشْرَبِي وَ مَلْبَسِي‏ كَضُعَفَاءِ اَلنَّاسِ كَيْ يَقْتَدِيَ اَلْفَقِيرُ بِفَقْرِي وَ لاَ يُطْغِيَ اَلْغَنِيَّ غِنَاهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۵۹

جابر عبدى گويد: امير المؤمنين (ع) فرمود: خدا مرا پيشواى خلقش كرده و بر من لازم كرده كه بر خود تنگ بگيرم و در خوردن و نوشيدن و لباس مانند مستمندان باشم تا فقيران به فقر من اقتداء كنند و تسلى يابند و توانگران با ثروت خود سركشى نكنند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۷۲

امير المؤمنين عليه السلام فرمود: خدا مرا پيشواى خلقش قرار داد، و بر من واجب ساخت كه در باره خود و خوراك و نوشابه و پوشاكم، مانند مردم ضعيف و مستمند، بر خود تنگ گيرم، تا فقير از فقر من پيروى كند و ثروتمند بوسيله ثروتش سركشى و طغيان ننمايد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۰۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن محبوب، از حمّاد، از حُميد و جابر عبدى روايت كرده است كه گفت: امير المؤمنين عليه السلام فرمود كه: «خدا مرا امام گردانيده از براى خلق خود. پس تنگ‏گيرى را بر من واجب ساخته در حق خودم و در آنچه مى‏خورم و آنچه مى‏نوشم و آنچه مى‏پوشم؛ چون ضعيفان و فقيران مردمان، تا آن‏كه فقير به فقر من اقتدا كند و به آن راضى باشد و غنّى به غناى خويش از سر به در نرود».