ریشه وسق: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
[انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شىء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مىباشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مىكند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مىرويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مىآورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مىآيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. | [انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شىء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مىباشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مىكند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مىرويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مىآورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مىآيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
رکب:100, اذا:100, قمر:100, طبق:93, ما:86, ل:86, وسق:86, ليل:72, نن:72, شفق:72, ب:58, ف:38, قسم:17, عن:17, لا:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۵۶
تکرار در قرآن: ۲(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
[انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شىء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مىباشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مىكند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مىرويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مىآورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مىآيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| وَسَقَ | ۱ |
| اتَّسَقَ | ۱ |
