مَکّة

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• مکة (۱ بار)

قاموس قرآن

[فتح:24]. لفظ مكّه يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است و آن بنابر تصريح جوهرى نام شهر مكّه است. زادهالله شرفاً. و به تصريح قاموس و اقرب شهر مكّه و يا همه حرم است «بطن» در لغت از جمله به معنى جوف كلّ شى‏ء است بطن مكّه يعنى ميان مكّه، منظور از بطن مكّه در آيه چنانكه گفته‏اند «حديبيّه» است به جهت نزديكيش به مكّه حتى گفته‏اند بعضى اراضى آن از حرم است. در حديبيّه ميان رسول خدا «صلى الله عليه واله» و مشركين صلح واقع گرديد و در نتيجه دست هر دو گروه از يكديگر كوتاه شد حال آنكه مسلمين غالب بودند و وارد ديار مشركين شده بودند و ناچار شدند كه با آنحضرت صلح كنند و قول دادند كه سال آينده آن حضرت به آزادى وارد مكّه شد و عمره آورد معنى آيه چنين است: خدا همان است كه در حديبيّه دست شما را از كفّار و دست كفّار را از شما بازداشت پس از آنكه شما را بر آنها پيروز گردانيد.

کلمات نزدیک مکانی

وَ بِبَطْن مِن عَنْهُم بَعْد أَن أَيْدِيَکُم أَظْفَرَکُم عَنْکُم عَلَيْهِم أَيْدِيَهُم کَف کَان اللّه الّذِي بِمَا هُو

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...