شَتّى: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(Added word proximity by QBot)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/شَتّى | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/شَتّى | آیات شامل این کلمه ]]'''
«شَتّى» جمع «شَتِیْت» از مادّه «شَتّ» (بر وزن شط) به معناى پراکنده کردن جمعیت است، و در اینجا اشاره به تفاوت کوشش هاى مردم از نظر کیفیت، هدف گیرى و نتیجه آنها است.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه شتت‌ | شتت‌]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: شتت‌| ]]
*[[ریشه شتت‌ | شتت‌]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: شتت‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
شتّ و شتاب و شتيت پراكنده كردن و پراكنده شدن است شتّ و شتيت وصف نيز آمده‏اند به معنى متفرق. جمع اوّلى اشتاب و دومى شتّى است مثل مريض و مرضى (اقرب) [طه:53]. [حشر:14]و يعنى رويانيديم به وسيله باران انواع مختلف نبات را دلهاى آنها مختلف و پراكنده است وحدت كلمه و وحدت عقيده ندارند [ليل:4]. سعى مطلق و در معنى مطلق و در معنى جمع و به جاى آمده است. [زلزله:6]. آن روز مردم متفرق و مختلف ظاهر مى‏شوند تا كارهاى خويش را ببيند. ظاهراً مراد از اشتاب پراكنده و بى نظم بودن است چنانكه فرموده [قمر:7]. و فرموده [قارعة:4]. شتاء: زمستان [قريش:2]. معنى آيه در «رحل» گذشت.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, ذٰلِک:78, مِن:78, کُلُوا:61, نَبَات:55, قُلُوبُهُم:55, بِأَنّهُم:49, ارْعَوْا:49, أَنْعَامَکُم:44, أَزْوَاجا:44, قَوْم:44, جَمِيعا:44, تَحْسَبُهُم:38, لا:38, إِن:38, بِه:38, يَعْقِلُون:33, فَأَخْرَجْنَا:33, فِي:33, شَدِيد:33, کَمَثَل:33, الّذِين:27, مَاء:27, بَيْنَهُم:27, لَآيَات:21, السّمَاء:21, بَأْسُهُم:21, جُدُر:16, أَنْزَل:10, وَرَاء:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::شَتّى]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۴

آیات شامل این کلمه

«شَتّى» جمع «شَتِیْت» از مادّه «شَتّ» (بر وزن شط) به معناى پراکنده کردن جمعیت است، و در اینجا اشاره به تفاوت کوشش هاى مردم از نظر کیفیت، هدف گیرى و نتیجه آنها است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

شتّ و شتاب و شتيت پراكنده كردن و پراكنده شدن است شتّ و شتيت وصف نيز آمده‏اند به معنى متفرق. جمع اوّلى اشتاب و دومى شتّى است مثل مريض و مرضى (اقرب) [طه:53]. [حشر:14]و يعنى رويانيديم به وسيله باران انواع مختلف نبات را دلهاى آنها مختلف و پراكنده است وحدت كلمه و وحدت عقيده ندارند [ليل:4]. سعى مطلق و در معنى مطلق و در معنى جمع و به جاى آمده است. [زلزله:6]. آن روز مردم متفرق و مختلف ظاهر مى‏شوند تا كارهاى خويش را ببيند. ظاهراً مراد از اشتاب پراكنده و بى نظم بودن است چنانكه فرموده [قمر:7]. و فرموده [قارعة:4]. شتاء: زمستان [قريش:2]. معنى آيه در «رحل» گذشت.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...