ریشه عرجون: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
جز (Move page script صفحهٔ ریشه عرجون را به ریشه عرجون منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
[يس:39]. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. عرجون: بند خوشه خرماست كه بعد از قطع خوشه در درخت مىماند و پس از چندى خشكيده و كج شده مثل هلال مىگردد و رنگش نيز زرد است در صحاح و اقرب الموارد و المنجمد گويد: «اَلْعُرْجُونُ اصل العِذْق الذى يَعْوَج و تقطع عنه الشماريخ فيبقى على النخل يابساً». مراد از آن در آيه ظاهراً حال قمر در اواخر ماه است كه به تدريج كاسته شده تا به صورت بند خوشه خشكيده خرما در مىآيد. يعنى براى ماه منازلى قرار داديم كه از لحاظ رؤيت مردم تا به صورت بند خوشه كهنه در آمد. البته اين نسبت به رؤيت ما است وگرنه همواره نيمكره قمر رو به آفتاب و روشن است. | [يس:39]. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. عرجون: بند خوشه خرماست كه بعد از قطع خوشه در درخت مىماند و پس از چندى خشكيده و كج شده مثل هلال مىگردد و رنگش نيز زرد است در صحاح و اقرب الموارد و المنجمد گويد: «اَلْعُرْجُونُ اصل العِذْق الذى يَعْوَج و تقطع عنه الشماريخ فيبقى على النخل يابساً». مراد از آن در آيه ظاهراً حال قمر در اواخر ماه است كه به تدريج كاسته شده تا به صورت بند خوشه خشكيده خرما در مىآيد. يعنى براى ماه منازلى قرار داديم كه از لحاظ رؤيت مردم تا به صورت بند خوشه كهنه در آمد. البته اين نسبت به رؤيت ما است وگرنه همواره نيمكره قمر رو به آفتاب و روشن است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ک:100, عرجن:100, لا:87, قدم:87, عرج:87, شمس:74, عود:74, بغى:61, حتى:61, ل:49, نزل:49, ه:36, ها:36, ان:23, قدر:23, قمر:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ دی ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۵۳
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
[يس:39]. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. عرجون: بند خوشه خرماست كه بعد از قطع خوشه در درخت مىماند و پس از چندى خشكيده و كج شده مثل هلال مىگردد و رنگش نيز زرد است در صحاح و اقرب الموارد و المنجمد گويد: «اَلْعُرْجُونُ اصل العِذْق الذى يَعْوَج و تقطع عنه الشماريخ فيبقى على النخل يابساً». مراد از آن در آيه ظاهراً حال قمر در اواخر ماه است كه به تدريج كاسته شده تا به صورت بند خوشه خشكيده خرما در مىآيد. يعنى براى ماه منازلى قرار داديم كه از لحاظ رؤيت مردم تا به صورت بند خوشه كهنه در آمد. البته اين نسبت به رؤيت ما است وگرنه همواره نيمكره قمر رو به آفتاب و روشن است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| کَالْعُرْجُونِ | ۱ |
