بَعْلِي: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بَعْلِي | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بَعْلِي | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۹: خط ۱۰:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
هٰذَا:100, وَ:82, شَيْخا:58, إِن:52, أَ:46, عَجُوز:46, لَشَيْء:40, أَنَا:40, عَجِيب:34, قَالُوا:34, أَلِد:28, تَعْجَبِين:22, وَيْلَتَا:16, يَا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بَعْلِي]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بَعْلِي]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۹

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

شوهر. [هود:72]، من پير زنم و اين شوهرم پير است مثل [بقره:228]. [صافات:125]، گفته‏اند بعل نام بتى بود در بعلبك، رجوع شود به «الياس». نا گفته نماند در بَعل معنى استعلا است و آن از معناى اصلى آن كه شوهر است و يك نوع تفّق بر زن دارد ملحوظ شده است. راغب گويد به درختى كه بزرگ شده و رطوبت زمين را به وسيله ريشه هايش جذب مى‏كند بجهة استعلا بَعل گفته‏اند. قهراً بايد گياهان كه رطوبت جذب مى‏كنند نيز چنين باشند در وسائل ج 6 ص 125 از امام صادق «عليه السلام» نقل است «فى الصدقة فيما سَقَتِ السّماءُ و الانهار اذا كانت سيحاً او بعلا العُشر»: در زكوة در آنچه آسمان و نهرها آن را آبيارى كرده هر گاه به وسيله ريشه باشد ده يك است. راغب گويد: عرب به معبود خود كه بوسيله آن به خدا تقرب مى‏جويد، بعل مى‏گويد. على هذا ممكن است معنى آيه فوق: چنين باشد: آيا معبود نكره‏اى مى‏خوانيد و احسن الخالقين را ترك مى‏كنيد؟. در اين صورت مفرد آن اشاره به واحد نا معلوم از خدايان آنهاست.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...