أَلْزَمْنَاه: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(Added word proximity by QBot)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَلْزَمْنَاه | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/أَلْزَمْنَاه | آیات شامل این کلمه ]]'''
«أَلْزَمْنَاهُ» از مادّه «إِلزام» به معناى ملازم او ساخته ایم، است.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
خط ۵: خط ۸:
*[[ریشه ه‌ | ه‌]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه‌| ]]
*[[ریشه ه‌ | ه‌]] (۳۵۷۶ بار) [[کلمه با ریشه:: ه‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
لَزْم، لُزُوم و لِزام به معنى: ثبوت ودوام است «لَزِمَ الشَّىْ‏ءُ: ثبت و دام» اِلْزام به معنى اثبات و ادامه و ايجاب است. [اسراء:13]. عمل هر انسان را به او ثابت و ملازم كرده‏ايم درگردنش يعنى عمل هر كس با او است و قابل انفكاك نيست. رجوع كنيد به «طير». [فتح:26]. كلمه تقوى را ملازم آنها كرد. [طه:129]. اسم «كانَ» ضمير است راجع به هلاك در آيه قبلى، لِزام مصدر است به معنى فاعل، اجل عطف است بر «كَلِمَة» يعنى اگر نبود وعده مهلت و اجلى معين كه از پروردگارت گذشته، هر آينه هلاك بر آنها ملازم بود كه اسراف كرده از حق منحرف شده‏اند. [هود:28]. الزام در آيه به معنى اجبار و الجاء است كه نوعى است از الزام، ضمير «ها» راجع است به «رحمة» در صدر آيه يعنى آياشما را به آن رحمت (ايمان بخدا و رسول) اجبارمى كنيم؟ حال آنكه «لا اِكْراه َ فِى الّدينِ».
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, کُل:76, إِنسَان:58, طَائِرَه:58, فِي:52, تَفْصِيلا:46, عُنُقِه:46, فَصّلْنَاه:40, نُخْرِج:34, شَيْء:34, لَه:28, يَوْم:22, الْقِيَامَة:16, کِتَابا:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::أَلْزَمْنَاه]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۸

آیات شامل این کلمه

«أَلْزَمْنَاهُ» از مادّه «إِلزام» به معناى ملازم او ساخته ایم، است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

لَزْم، لُزُوم و لِزام به معنى: ثبوت ودوام است «لَزِمَ الشَّىْ‏ءُ: ثبت و دام» اِلْزام به معنى اثبات و ادامه و ايجاب است. [اسراء:13]. عمل هر انسان را به او ثابت و ملازم كرده‏ايم درگردنش يعنى عمل هر كس با او است و قابل انفكاك نيست. رجوع كنيد به «طير». [فتح:26]. كلمه تقوى را ملازم آنها كرد. [طه:129]. اسم «كانَ» ضمير است راجع به هلاك در آيه قبلى، لِزام مصدر است به معنى فاعل، اجل عطف است بر «كَلِمَة» يعنى اگر نبود وعده مهلت و اجلى معين كه از پروردگارت گذشته، هر آينه هلاك بر آنها ملازم بود كه اسراف كرده از حق منحرف شده‏اند. [هود:28]. الزام در آيه به معنى اجبار و الجاء است كه نوعى است از الزام، ضمير «ها» راجع است به «رحمة» در صدر آيه يعنى آياشما را به آن رحمت (ايمان بخدا و رسول) اجبارمى كنيم؟ حال آنكه «لا اِكْراه َ فِى الّدينِ».


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...