الْکِبَر: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْکِبَر | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْکِبَر | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۹: | خط ۱۰: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, قَال:53, مِن:37, عَلَى:35, قَد:33, لِي:30, کَذٰلِک:30, امْرَأَتِي:28, فَلا:27, لَه:27, فَبِم:23, مَسّنِي:23, أَصَابَه:23, عِتِيّا:23, أَحَدُهُمَا:23, بَلَغَنِي:23, إِسْمَاعِيل:23, عِنْدَک:23, يَبْلُغَن:22, بَلَغْت:22, أَن:22, أَو:22, تُبَشّرُون:22, قَالُوا:22, وَهَب:20, بَشّرْنَاک:20, کِلاَهُمَا:20, إِمّا:20, إِسْحَاق:20, ذُرّيّة:20, غُلاَم:20, الثّمَرَات:20, عَاقِر:20, ضُعَفَاء:18, بَشّرْتُمُونِي:18, إِحْسَانا:18, رَبّک:18, کُل:18, إِن:18, بِالْحَق:18, الّذِي:18, رَب:17, بِالْوَالِدَيْن:17, تَقُل:17, هُو:17, عَاقِرا:17, فَأَصَابَهَا:17, لِلّه:17, أَ:17, رَبّي:17, الْحَمْد:15, اللّه:15, فِيهَا:15, عَلِيم:15, لَسَمِيع:15, يَکُون:15, إِعْصَار:15, لَهُمَا:15, السّمَاء:15, تَکُن:15, عَلَي:15, أُف:13, کَانَت:13, الدّعَاء:13, فِي:13, هَيّن:13, بِغُلاَم:13, فِيه:13, أَنّى:13, إِيّاه:13, يَفْعَل:13, إِلاّ:12, نَار:12, الْأَنْهَار:12, مَا:12, فَاحْتَرَقَت:10, تَعْبُدُوا:10, تَحْتِهَا:10, لا:10, يَشَاء:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْکِبَر]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْکِبَر]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۵
ریشه کلمه
- کبر (۱۶۱ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن عنب و قفل) بزرگى قدر. چنانكه درقاموس و اقرب گفته. مثل [توبه:72]. [نحل:41]. و آن به اعتبار سن نيز گفته مىشود مثل [آل عمران:40]. كه مراد از آن بزرگى سن و پيرى است. راغب گفته: اصل صغير و كبير در اعيان است و به طور استعاره در معانى به كار روند. و آن به معنى سنگينى نيز آيد كه نوعى از بزرگى است مثل [شورى:13]. گران است بر مشركان آنچه آنها را بدان مىخوانيد. *** كبير: از اسماء حسنى است [حج:62]. ظاهراً آن به معنى عظيم القدر است چنانكه على به معنى بلند پايه است در مجمع آن را «اَلسَّيِّدُ الْمَلِكُ الْقادِرُ عَلى جَميعِ الْاَشْياءِ» گفته است. مراجعه به آيات نشان مىدهد كه آن نوعاً در ذيل آياتى آمده سخن در قدرت و احاطه خداوند است و على هذا سخن مجمع تأييد مىشود. كبير در غير خدا و در كبير معنوى و جسمى و ايضاً به معنى رئيس و رهبر به كار رفته است مثل [فاطر:32]. كه معنوى است [انبیاء:58]. كه مىشود گفت: بزرگى جثه مراد است و در آيه [طه:71]. مراد رهبر و رئيس مىباشد. كبرياء: عظمت و حكومت [يونس:78]. و باشد براى شما عظمت و حكمرانى در زمين؟ [جاثية:37]. مراد از آن در آیه ربوبيّت عامه و حكومت مطلقه است و لفظ عزيز و حكيم تا حدى آن را معنى مىكند. *** كبر: (به كسر اول) بزرگى ايضاً تكبر و خودبينى. مثل [نور:11]. بعضى «كبر» را در آيه به ضم كاف خواندهاند مراد از آن معظم شىء است. ضمير «كبره» راجع به افك واقع در صدر آيه است گويند مراد از «وَالَّذى تَوَلَّى» عبداللَّه بن ابى است كه در اشاعه افك پافشارى مىكرد. يعنى: آنكه به معظم افك مباشرت كرده براى اوست عذابى بزرگ. [غافر:56]. نيست در سينه هايشان مگر تكبر و خود بزرگ بينى. تكّبر: نيز به همان معنى است و شايد تكلف در آن منظور باشد يعنى به زور خودش را كبير مىداند بدترين تكبر آن است كه در برابر امر خدا تكبر و از قبول آن امتناع كند [اعراف:13]. استكبار آن است كه اظهار بزرگى و تكبر كند با آنكه اهلش نيست [بقره:34]. و آيات قرآن همه در اين زمينه است.
