۸٬۹۳۳
ویرایش
تفسیر:نمونه جلد۱۸ بخش۶۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۸ بخش۶۱ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۸ بخش۶۳}} | |||
__TOC__ | __TOC__ | ||
| خط ۷: | خط ۹: | ||
<span id='link128'><span> | <span id='link128'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
وَ لَوْ يُؤَاخِذُ | وَ لَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاس بِمَا كسبُوا مَا تَرَك عَلى ظهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَ لَكن يُؤَخِّرُهُمْ إِلى أَجَلٍ مُّسمًّى فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرَا(۴۵) | ||
ترجمه : | ترجمه : | ||
۴۵ - هر گاه خداوند مردم را به كارهائى كه انجام داده اند مجازات كند جنبنده اى را بر پشت زمين باقى نخواهد گذاشت ! ولى (به لطفش ) آنها را تا سر آمد معينى تاخير مى اندازد (و مهلت ميدهد تا خود را اصلاح كنند) اما هنگامى كه اجل آنها فرا رسد، (خداوند هر كس را به مقتضاى عملش جزا ميدهد) كه او نسبت به بندگانش بيناست (و از اعمال و نيات همه آگاه است ). | ۴۵ - هر گاه خداوند مردم را به كارهائى كه انجام داده اند مجازات كند جنبنده اى را بر پشت زمين باقى نخواهد گذاشت ! ولى (به لطفش ) آنها را تا سر آمد معينى تاخير مى اندازد (و مهلت ميدهد تا خود را اصلاح كنند) اما هنگامى كه اجل آنها فرا رسد، (خداوند هر كس را به مقتضاى عملش جزا ميدهد) كه او نسبت به بندگانش بيناست (و از اعمال و نيات همه آگاه است ). | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۸: | ||
<span id='link132'><span> | <span id='link132'><span> | ||
==آيه و ترجمه == | ==آيه و ترجمه == | ||
بِسمِ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | ||
يس (۱) | يس (۱) | ||
وَ الْقُرْءَانِ | وَ الْقُرْءَانِ الحَْكِيمِ(۲) | ||
إِنَّك لَمِنَ الْمُرْسلِينَ(۳) | |||
عَلى صِرَطٍ | عَلى صِرَطٍ مُّستَقِيمٍ(۴) | ||
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ | تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ(۵) | ||
لِتُنذِرَ قَوْماً | لِتُنذِرَ قَوْماً مَّا أُنذِرَ ءَابَاؤُهُمْ فَهُمْ غَفِلُونَ(۶) | ||
لَقَدْ | لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى أَكْثرِهِمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ(۷) | ||
إِنَّا جَعَلْنَا فى أَعْنَقِهِمْ أَغْلَلاً فَهِىَ إِلى الاَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ(۸) | |||
وَ جَعَلْنَا مِن بَينِ أَيْدِيهِمْ | وَ جَعَلْنَا مِن بَينِ أَيْدِيهِمْ سدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سدًّا فَأَغْشيْنَهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ(۹) | ||
وَ سوَاءٌ عَلَيهِمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ(۱۰) | وَ سوَاءٌ عَلَيهِمْ ءَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ(۱۰) | ||
<center> تفسير نمونه جلد ۱۸ صفحه ۳۱۴ </center> | <center> تفسير نمونه جلد ۱۸ صفحه ۳۱۴ </center> | ||
| خط ۱۶۹: | خط ۱۷۱: | ||
گفتار تو هر قدر نافذ، و وحى آسمانى هر قدر مؤ ثر باشد، تا در زمينه آماده وارد نشود تاثير نخواهد گذاشت ، اگر هزاران سال آفتاب عالمتاب بر شوره زار بتابد، و بارانهاى پر بركت بر آن نازل شود و نسيم بهارى مرتبا از آن بگذرد محصولى جز خس و خاشاك نخواهد داشت كه قابليت قابل در كنار فاعليت فاعل شرط است . | گفتار تو هر قدر نافذ، و وحى آسمانى هر قدر مؤ ثر باشد، تا در زمينه آماده وارد نشود تاثير نخواهد گذاشت ، اگر هزاران سال آفتاب عالمتاب بر شوره زار بتابد، و بارانهاى پر بركت بر آن نازل شود و نسيم بهارى مرتبا از آن بگذرد محصولى جز خس و خاشاك نخواهد داشت كه قابليت قابل در كنار فاعليت فاعل شرط است . | ||
'''{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:نمونه جلد۱۸ بخش۶۱ | بعدی = تفسیر:نمونه جلد۱۸ بخش۶۳}} | |||
[[رده:تفسیر نمونه]] | [[رده:تفسیر نمونه]] | ||
