۸٬۹۳۳
ویرایش
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ذِکْر | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/ذِکْر | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«ذِکر» همان گونه که «راغب» در «مفردات» گفته است گاهى به معناى حفظ مطالب و معارف آمده است با این تفاوت که کلمه «حفظ» به مرحله به ذهن سپردن گفته مى شود و کلمه «ذکر» به معناى یادآورى چیزى به زبان و یا به قلب است، لذا گفته اند «ذکر» دو گونه است: «ذکر قلبى» و «ذکر زبانى» و هر یک از آنها نیز بر دو گونه است: یا پس از فراموشى است، یا بدون فراموشى. | |||
«ذِکر» به معناى یادآورى و یا چیزى که مایه تذکر و یادآورى است، و در آیات قرآن به همین معنا به کار رفته، گاهى نیز به کتاب آسمانى موسى(علیه السلام) یعنى «تورات» اطلاق شده است; مانند آیه 48 سوره انبیاء: «وَ لَقَدْ آتَیْنَا مُوسى وَ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِیاءً وَ ذِکْراً لِلْمُتَّقِینَ». و گاه این عنوان در مورد قرآن استعمال شده، مانند آیه 27 سوره «تکویر»: «إِنْ هُوَ إلا ذِکْرٌ لِلْعالَمِین». لذا بعضى گفته اند که منظور از «ذکر» در آیه 105 سوره «انبیاء» قرآن است و «زبور» تمام کتب انبیاء پیشین، و کلمه «مِنْ بَعْدِ» تقریباً معادل کلمه «علاوه بر» در فارسى خواهد بود. | |||
«ذِکر» (بر وزن فکر) در سوره «قلم» به معناى «یادآورى» است، ولى بعضى از مفسران آن را به معناى «شرف» تفسیر کرده اند، و گفته اند که این قرآن، شرافتى است براى تمام جهانیان. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === |
ویرایش