المائدة ٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۳۴
ترجمه
المائدة ٦ | آیه ٧ | المائدة ٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«نِعْمَةَ اللهِ»: مراد نعمت اسلام یا هر نعمت دیگری است. «مِیثَاقَهُ»: مراد پیمان عَقَبه اوّل یا دوم و یا این که بیعت رضوان است و تمام پیمانهای تکوینی و تشریعی را نیز میتواند شامل شود. «ذَاتِ الصُّدُورِ»: خودِ سینهها. مراد اَسرار درون سینهها است، از قبیل: کینهها و نیّات خوب یا بد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ مَا لَکُمْ لاَ تُؤْمِنُونَ... (۲)
وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنِي... (۱) وَ مَا لَکُمْ لاَ تُؤْمِنُونَ... (۱)
تفسیر
نکات آیه
۱- مؤمنان، موظف به یادآورى نعمتها و پیمانهاى الهى (و اذکروا نعمة اللّه علیکم و میثقه)
۲- اسلام، نعمت الهى بر مؤمنان (و اذکروا نعمة اللّه علیکم) بنابر اینکه مراد از «نعمة اللّه»، به قرینه آیه سوم (الیوم ... اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دیناً)، دین اسلام باشد.
۳- مسؤولیت انسان در برابر نعمتهاى الهى (و اذکروا نعمة اللّه علیکم و میثقه الذى و اثقکم به)
۴- اطاعت مطلق از خداوند، پیمان الهى از مؤمنان (و اذکروا ... میثقه الذى و اثقکم به اذ قلتم سمعنا و اطعنا)
۵- مؤمنان در صدر اسلام، پذیراى پیمان خداوند با اظهار اطاعت از او (میثقه الذى و اثقکم به اذ قلتم سمعنا و اطعنا)
۶- تعهد فطرى انسان با خداوند، بر اطاعت کامل از او (و میثقه الذى و اثقکم به اذ قلتم سمعنا و اطعنا) چون مخاطبان آیه، همه مسلمانان، بلکه همه انسانها تا روز قیامت هستند، مقصود از میثاق، پیمانى است که همه انسانها با خدا دارند و آن لزوم اطاعت از اوست که فطرت و عقل هر انسانى بدان حکم مى کند.
۷- پیمان مؤمنان با پیامبر (ص)، بر اطاعت کامل از وى (اذکروا ... میثقه الذى و اثقکم به اذ قلتم سمعنا و اطعنا) برخى برآنند که مراد از «میثاق» در این آیه، به قرینه دو جمله «سمعنا و اطعنا»، پیمانهایى است که رسول خدا (ص) به هنگام بیعت عقبه و بیعت رضوان و ... از مؤمنان گرفته است.
۸- میثاق با پیامبر (ص)، میثاق با خداست. (میثقه الذى و اثقکم به) بنابر اینکه مراد از «میثاق»، پیمانهاى رسول خدا با مسلمانان باشد و قرآن، این پیمانها را پیمان الهى نامیده است.
۹- رعایت تقوا، وظیفه همه مؤمنان (و اتقوا اللّه)
۱۰- رعایت تقوا، ضامن اجراى پیمانهاى الهى (و میثقه الذى ... و اتقوا اللّه) امر به تقوا پس از فرمان به یادآورى پیمانهاى الهى، مى تواند اشاره به این حقیقت باشد که داشتن تقوا و ترس از خدا، ضامن اجراى آن تعهدات و پیمانهاست.
۱۱- یادآورى نعمتها و پیمانهاى الهى، زمینه تقواپیشگى است.* (و اذکروا نعمة اللّه ... و اتقوا اللّه) فرمان به یادآورى نعمتها و پیمانهاى الهى و سپس امر به تقوا، بیانگر آن است که یاد نعمتها و پیمانهاى الهى، نقش مؤثرى در نیل به تقوا دارد.
۱۲- هشدار خداوند به مسلمانان، در مورد شکستن پیمان الهى و سرپیچى از فرامین خدا و رسول و فراموشى نعمتها (و اذکروا نعمة اللّه علیکم و میثقه ... و اتقوا اللّه) متعلق «اتقوا»، به قرینه فرازهاى قبلى، همان یاد نعمتها و رعایت پیمانهاى الهى است. یعنى جانب خدا را در مورد نعمتها و پیمانهاى او نگهدارید و از مخالفت با او بپرهیزید.
۱۳- آگاهى کامل خداوند از نیات قلبى و اسرار درونى انسان (إنّ اللّه علیم بذات الصدور)
۱۴- لزوم پرهیز، حتى از قصد و نیت شکستن پیمانهاى خداوند* (و اذکروا نعمة اللّه علیکم و میثقه ... و اتقوا اللّه إنّ اللّه علیم بذات الصدور)
۱۵- اعتقاد به علم همه جانبه الهى، زمینه ساز تقواپیشگى و پرهیز از نادیده گرفتن پیمانهاى الهى (و اذکروا نعمة اللّه علیکم و میثقه ... و اتقوا اللّه إنّ اللّه علیم بذات الصدور)
موضوعات مرتبط
- اسلام: نعمت اسلام ۲
- انسان: مسؤولیت انسان ۳ ; نیّت انسان ۱۳
- ایمان: آثار ایمان ۱۵ ; ایمان به علم خدا ۱۵ ; متعلق ایمان ۱۵
- تقوا: آثار تقوا ۱۰ ; اهمیّت تقوا ۹ ; زمینه تقوا ۱۱، ۱۵
- خدا: اطاعت از خدا ۴، ۵، ۶ ; عصیان از خدا ۱۲ ; علم غیب خدا ۱۳ ; عهد با خدا ۶، ۸ ; عهد خدا ۱، ۴، ۵، ۱۰ ; فراموشى نعمتهاى خدا ۱۲ ; نعمتهاى خدا ۲، ۳ ; هشدار خدا ۱۲
- ذکر: عهد خدا ۱۱ ; ذکر نعمتهاى خدا ۱، ۱۱
- عهد: زمینه وفاى به عهد ۱۰ ; عهد فطرى ۶
- عهدشکنان: هشدار به عهدشکنان ۱۲
- عهدشکنى: ترک عهدشکنى ۱۴ ; موانع عهدشکنى ۱۵ ; نیّت عهدشکنى ۱۴
- محمّد (ص): اطاعت از محمّد (ص) ۷ ; عصیان از محمّد (ص) ۱۲ ; عهد با محمّد (ص) ۷، ۸
- مسلمانان: صدر اسلام ۵ ; هشدار به مسلمانان ۱۲
- مؤمنان: عهد با مؤمنان ۴ ; عهد مؤمنان ۷ ; مسؤولیت مؤمنان ۱، ۹