۱۶٬۲۸۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى صلات خدا و ملائكه و مؤ منين بر پيامبر اكرم (ص)
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==معناى صلات خدا و ملائكه و مؤ منين بر پيامبر اكرم (ص) == | ==معناى صلات خدا و ملائكه و مؤ منين بر پيامبر اكرم (ص) == | ||
«'''إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائكتَهُ يُصَلُّونَ عَلى النَّبىِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسلِيماً'''»: | |||
قبلا گفتيم كه كلمه "صلوه" در اصل به معناى انعطاف بوده ، و صلات خدا بر پيغمبر به معناى انعطاف او به وى است ، به وسيله رحمتش ، البته انعطافى مطلق ، چون در آيه شريفه صلات را مقيد به قيدى نكرده ، و همچنين صلات ملائكه او بر آن جناب ، انعطاف ايشان است بر وى ، به اينكه او را تزكيه نموده و برايش استغفار كنند، و صلات مؤ منين بر او انعطاف ايشان است به وسيله درخواست رحمت براى او | قبلا گفتيم كه كلمه "صلوه" در اصل به معناى انعطاف بوده ، و صلات خدا بر پيغمبر به معناى انعطاف او به وى است ، به وسيله رحمتش ، البته انعطافى مطلق ، چون در آيه شريفه صلات را مقيد به قيدى نكرده ، و همچنين صلات ملائكه او بر آن جناب ، انعطاف ايشان است بر وى ، به اينكه او را تزكيه نموده و برايش استغفار كنند، و صلات مؤ منين بر او انعطاف ايشان است به وسيله درخواست رحمت براى او | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۰۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۵۰۸ </center> | ||
| خط ۴۸: | خط ۵۰: | ||
همه مى دانيم كه خداى تعالى منزه است از اينكه كسى او را بيازارد، و يا هر چيزى كه بويى از نقص و خوارى داشته باشد به ساحت او راه يابد، پس اگر در آيه مورد بحث مى بينيم كه خدا را در اذيت شدن با رسولش شريك كرده مى فهميم كه خواسته است از رسول خود احترام كرده باشد، و نيز اشاره كند به اينكه هر كس قصد سويى نسبت به رسول كند، در حقيقت نسبت به خدا هم كرده ، چون رسول بدان جهت كه رسول است ، هدفى جز خدا ندارد، پس هر كس او را قصد كند، چه به خير و چه به سوء، خدا را قصد كرده است | همه مى دانيم كه خداى تعالى منزه است از اينكه كسى او را بيازارد، و يا هر چيزى كه بويى از نقص و خوارى داشته باشد به ساحت او راه يابد، پس اگر در آيه مورد بحث مى بينيم كه خدا را در اذيت شدن با رسولش شريك كرده مى فهميم كه خواسته است از رسول خود احترام كرده باشد، و نيز اشاره كند به اينكه هر كس قصد سويى نسبت به رسول كند، در حقيقت نسبت به خدا هم كرده ، چون رسول بدان جهت كه رسول است ، هدفى جز خدا ندارد، پس هر كس او را قصد كند، چه به خير و چه به سوء، خدا را قصد كرده است | ||
<span id='link323'><span> | <span id='link323'><span> | ||
==معناى اينكه خدا آزاردهندگان پيامبر(صلى الله عليه و آله و سلم) را در دنيا و آخرت لعنت كرده است == | ==معناى اينكه خدا آزاردهندگان پيامبر(صلى الله عليه و آله و سلم) را در دنيا و آخرت لعنت كرده است == | ||
در آيه مورد بحث افرادى كه در صدد بر مى آيند كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را اذيت كنند، به لعنت در دنيا و آخرت وعده داده شده اند، و "لعنت" به معناى دور كردن از رحمت است ، و چون رحمت مخصوص به مؤ منين ، عبارت است از هدايت به سوى عقايد حق ، و ايمان حقيقى و بدنبال آن عمل صالح ، در نتيجه دورى از رحمت در دنيا، به معناى محروميت او از اين هدايت است ، و اين محروم ساختن جنبه كيفر دارد، و در نتيجه همان طبع قلوبى است كه در آيه "لعناهم و جعلنا قلوبهم قاسيه" و آيه "و لكن لعنهم الله بكفرهم فلا يومنون الا قليلا" و آيه "اولئك الذين لعنهم الله ، فاصمهم و اعمى ابصارهم" به آن اشاره نموده ، و آيه شريفه مورد بحث با اين آيات منطبق است | در آيه مورد بحث افرادى كه در صدد بر مى آيند كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) را اذيت كنند، به لعنت در دنيا و آخرت وعده داده شده اند، و "لعنت" به معناى دور كردن از رحمت است ، و چون رحمت مخصوص به مؤ منين ، عبارت است از هدايت به سوى عقايد حق ، و ايمان حقيقى و بدنبال آن عمل صالح ، در نتيجه دورى از رحمت در دنيا، به معناى محروميت او از اين هدايت است ، و اين محروم ساختن جنبه كيفر دارد، و در نتيجه همان طبع قلوبى است كه در آيه "لعناهم و جعلنا قلوبهم قاسيه" و آيه "و لكن لعنهم الله بكفرهم فلا يومنون الا قليلا" و آيه "اولئك الذين لعنهم الله ، فاصمهم و اعمى ابصارهم" به آن اشاره نموده ، و آيه شريفه مورد بحث با اين آيات منطبق است | ||
