۱۶٬۹۳۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۱۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←چند روايت درباره تواضع و بيان اينكه بسا مى شود كه بند كفش كسى موجب عجب واستعلاى او مى شود
| خط ۲۰۰: | خط ۲۰۰: | ||
<span id='link75'><span> | <span id='link75'><span> | ||
و نيز در تفسير قمى، در ذيل جملۀ «فَخَرَجَ عَلَى قَومِهِ فِى زِينَتِهِ» گفته: قارون با جامه هاى رنگين، و دامن بلند از خانه بيرون مى آمد، و دامن خود را به زمين مى كشيد. | |||
و نيز در تفسير | |||
و در مجمع البيان مى گويد: | و در مجمع البيان مى گويد: زاذان، از اميرالمؤمنين «عليه السلام» روايت كرده كه در دوران خلافتش، در بازارها قدم مى زد و گمشدگان را به مقصد مى رساند، و ضعيفان را كمك مى كرد، و به فروشندگان و بقالان مى گذشت، و قرآن را پيش رويش باز مى كرد و مى خواند: «تِلكَ الدَّارُ الآخِرَةُ نَجعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّاً فِى الأرضِ وَ لَا فَسَاداً». و مى فرمود: اين آيه، درباره اهل عدالت و تواضع از واليان امور، و درباره قدرتمندان از ساير مردم نازل شده. | ||
و نيز در مجمع البيان آمده كه سلام | و نيز در مجمع البيان آمده كه سلام اعرج، از اميرالمؤمنين «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: بند كفش كسى باعث عُجب او مى شود. و به همين جهت مشمول اين آيه مى شود كه مى فرمايد: «تِلكَ الدَّارُ الآخِرَةُ». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۲۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۲۶ </center> | ||
مؤلف: سيد بن طاووس، در كتاب سعد السعود خود، روايت را به اين صورت از مرحوم طبرسى، صاحب مجمع البيان نقل كرده، كه فرمود: مردى به همين مقدار كه بند كفش او، بهتر از بند كفش رفيقش است، باعث عُجب او مى شود. لذا مشمول اين آيه مى شود. | |||
و در الدر المنثور است كه : محاملى و | و در الدر المنثور است كه: محاملى و ديلمى، از ابوهريره روايت كرده اند كه رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» فرمود: جبّارى در زمين و اخذ بدون حق، از مصاديق اين آيه است. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۲۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۶ صفحه ۱۲۷ </center> | ||
<span id='link76'><span> | <span id='link76'><span> | ||
