۱۶٬۲۸۴
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
<span id='link228'><span> | <span id='link228'><span> | ||
==امر به | ==بیان برخی از ویژگی های اسلام: امر به معروف، نهى از منكر، تحليل حلائل، تحريم خبائث و... == | ||
و همچنين ظاهر آيه دلالت و يا | و همچنين ظاهر آيه دلالت و يا حداقل إشعار دارد بر اين كه مسأله امر به معروف و نهى از منكر و خلاصه امور پنج گانه اى كه رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» در اين آيه، به آن امور وصف شده، همه از علائمى است كه از آن جناب در تورات و انجيل ذكر شده است. و بر اين كه اين امور از مختصات پيغمبر اسلام و ملت بيضاى او است - و همين طور هم هست - براى اين كه هرچند به شهادت آيه: «ليسوا سواء من أهل الكتاب أمة قائمة»، تا آن جا كه مى فرمايد: «و يأمرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و يسارعون فى الخيرات و أولئك من الصالحين»، ساير امم صالح نيز، به وظيفه امر به معروف و نهى از منكر قيام مى كرده اند. و به شهادت آيه: «قل من حرم زينة الله التى أخرج لعباده و الطيبات من الرزق»، حلال دانستن طيبات و حرام دانستن خبائث و پليدی ها، تا اندازه اى از فطرياتى بوده كه همه اديان بر آن اتفاق داشته اند. | ||
و همچنين، هرچند مسأله برداشتن موانع و غُل و بندهاى معنوى از دست و پاى بشر تا حدى در شريعت عيسى «عليه السلام» هم بوده و حكايت قرآن در آيه: «و مصدقا لما بين يدى من التورية و لأحل لكم بعض الذى حرم عليكم» بر آن دلالت، و آيه: «قد جئتكم بالحكمة و لأبين لكم بعض الذى تختلفون فيه»، كه خطاب به بنى اسرائيل است، بر آن إشعار دارد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۳۶۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۸ صفحه : ۳۶۵ </center> | ||
الا | الا اين كه هيچ خردمندى ترديد ندارد در اين كه دينى كه محمد «صلى الله عليه و آله و سلم» به همراهى كتابى از ناحيه خدا آورده، هرچند بر كتب آسمانى ديگر صحه گذارده و آن ها را تصديق كرده است، وليكن خودش يگانه دينى است كه در قالب بى روح امر به معروف و نهى از منكر، تا آن جا كه ظرفيت داشته، روح حيات دميده و كار آن را كه جز دعوت زبانى چيز ديگرى نبود، به جايى رسانيد و آن قدر آن را توسعه داد كه شامل جهاد با اموال و نفوس گرديد. و تنها دينى است كه جميع امور مربوط به زندگى بشر و همه شؤون و اعمال وى را بر شمرده و آن ها را به دو قسم طيبات و خبائث تقسيم، و طيبات را حلال و خبائث را حرام نموده است. | ||
<span id='link229'><span> | <span id='link229'><span> | ||
==كامل و جامع بودن اسلام ، خود دليلى است ، مستقل بر حقانيت آن == | ==كامل و جامع بودن اسلام ، خود دليلى است ، مستقل بر حقانيت آن == | ||
آرى قوانين مجعوله در هيچ دين و هيچ قانون اجتماعى به تفصيل قوانين اين شريعت نبوده و بمانند آن به جزئيات و دقائق امور نپرداخته است ، دينى است كه جميع احكام و تكاليف شاقه اى كه در ساير اديان و مخصوصا در دين يهود و به دست احبار و ملايان ايشان رخنه پيدا كرده بود نسخ كرده و از بين برده ، پس حد اعلا و كامل امور پنجگانه مذكور در آيه مورد بحث كه عبارت بود از: ۱ - امر به معروف ۲ - نهى از منكر ۳ - تحليل طيبات ۴ - تحريم خبائث ۵ - برداشتن تكاليف شاقه جعلى و غير الهى ، تنها و تنها در اسلام يافت مى شود، هر چند در ساير اديان نمون هاى از هر يك آنها ديده مى شود. | آرى قوانين مجعوله در هيچ دين و هيچ قانون اجتماعى به تفصيل قوانين اين شريعت نبوده و بمانند آن به جزئيات و دقائق امور نپرداخته است ، دينى است كه جميع احكام و تكاليف شاقه اى كه در ساير اديان و مخصوصا در دين يهود و به دست احبار و ملايان ايشان رخنه پيدا كرده بود نسخ كرده و از بين برده ، پس حد اعلا و كامل امور پنجگانه مذكور در آيه مورد بحث كه عبارت بود از: ۱ - امر به معروف ۲ - نهى از منكر ۳ - تحليل طيبات ۴ - تحريم خبائث ۵ - برداشتن تكاليف شاقه جعلى و غير الهى ، تنها و تنها در اسلام يافت مى شود، هر چند در ساير اديان نمون هاى از هر يك آنها ديده مى شود. |
ویرایش