۱۶٬۲۸۸
ویرایش
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
==آيات ۷۹ - ۸۵ سوره مؤمن == | ==آيات ۷۹ - ۸۵ سوره مؤمن == | ||
اللَّهُ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الاَنْعَامَ لِترْكبُوا مِنهَا وَ مِنهَا تَأْكلُونَ(۷۹) | اللَّهُ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الاَنْعَامَ لِترْكبُوا مِنهَا وَ مِنهَا تَأْكلُونَ(۷۹) | ||
وَ لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيهَا حَاجَةً فى | وَ لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيهَا حَاجَةً فى صُدُورِكُمْ وَ عَلَيْهَا وَ عَلى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ(۸۰) | ||
وَ يُرِيكُمْ | وَ يُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَأَىّ آيَاتِ اللَّهِ تُنكِرُونَ(۸۱) | ||
أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فى الاَرْضِ فَيَنظرُوا كَيْف كانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كانُوا أَكثرَ مِنهُمْ وَ أَشدَّ قُوَّةً وَ | أَ فَلَمْ يَسِيرُوا فى الاَرْضِ فَيَنظرُوا كَيْف كانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ كانُوا أَكثرَ مِنهُمْ وَ أَشدَّ قُوَّةً وَ آثَاراً فى الاَرْضِ فَمَا أَغْنى عَنهُم مَّا كانُوا يَكْسِبُونَ(۸۲) | ||
فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ | فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كانُوا بِهِ يَستهْزِءُونَ(۸۳) | ||
فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا قَالُوا | فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ كفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشرِكِينَ(۸۴) | ||
فَلَمْ يَك يَنفَعُهُمْ إِيمَانهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا سنَّت اللَّهِ الَّتى قَدْ خَلَت فى عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِك الْكَافِرُونَ(۸۵) | فَلَمْ يَك يَنفَعُهُمْ إِيمَانهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسنَا سنَّت اللَّهِ الَّتى قَدْ خَلَت فى عِبَادِهِ وَ خَسِرَ هُنَالِك الْكَافِرُونَ(۸۵) | ||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
خدا، همان كسى است كه چارپايان را برايتان خلق كرد، تا بر بعضى از آن ها سوار شده، و از بعضى ديگر آن ها بخوريد (۷۹). | |||
و در | |||
و | و در آن ها منافع بسيار هست، و اين كه با سوار شدن و بار كردن بنه خود بر آن ها، به مقاصدى كه داريد، برسيد و بر آن ها و بر كشتی ها حمل شويد (۸۰). | ||
و او، همواره آيات خود را به شما نشان مى دهد؛ كدام يك از آيات او را مى توانيد انكار كنيد (۸۱). | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۳۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۳۷ </center> | ||
آيا اين مردم در زمين هيچ سير نكردند تا ببينند عاقبت | آيا اين مردم در زمين هيچ سير نكردند تا ببينند عاقبت آن ها كه قبل از ايشان بودند، چه شد؟ با اين كه عددشان بيش از اين ها و نيرويشان، قوی تر از اين ها بود، و آثار بيشترى در زمين داشتند و عملكردشان هيچ سودى به حالشان نكرد (۸۲). | ||
پس همين كه عذاب ما را | آن ها نيز، هر وقت رسولانشان معجزات روشن مى آوردند، گوششان بدهكار نبود، خشنود و سرگرم دانش خود بودند و در نتيجه اثر استهزايشان، گريبانشان را گرفت (۸۳). | ||
ولى ايمانشان بعد از ديدن عذاب | |||
پس همين كه عذاب ما را بديدند، گفتند: ما تنها به خدا ايمان آورده و به آنچه شريك خدا مى پنداشتيم، كفر مى ورزيم (۸۴). | |||
ولى ايمانشان بعد از ديدن عذاب ما، هرگز سودى به حالشان نداشت. اين، خود سنتى است از خدا، كه همواره در بندگانش جريان دارد. در اين جاست كه كافران زيانكار مى شوند (۸۵). | |||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
در اين | در اين آيات، براى چندمين بار، به ذكر پاره اى از آيات و ادلۀ توحيد برگشت نموده، مردم را به عبرت گيرى از حال امت هاى گذشته كه هلاك شده اند و از سنتى كه در بين آن ها جارى ساخته، ارجاع مى دهد. و آن سنت، اين است كه: نخست در بين هر امتى رسولى مبعوث مى كند و سپس بين آن رسول و امتش، قضاء می راند و آن قضاء، بالاخره به خسران كفار از آنان منجر مى شود و در اين جا، سوره خاتمه مى يابد. | ||
<span id='link344'><span> | <span id='link344'><span> | ||
ویرایش