تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۱۰: تفاوت میان نسخه‌ها

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۱۲۰ </center>

<span id='link91'><span>

حم (۱)

وَ الْكِتَبِ الْمُبِينِ(۲)

لِتَستَوُا عَلى ظهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا استَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَ تَقُولُوا سبْحَنَ الَّذِى سخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا كنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ(۱۳)

وَ إِنَّا إِلى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ(۱۴)

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.

حم (۱).

سوگند به كتاب روشنگر (۲).

كه ما آن را خواندنى عربى كرديم ، شايد تعقيل كنيد (۳).

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۱۲۱ </center>

و سوگند كه اين خواندنى قبلا در ام الكتاب نزد ما بود، كه مقامى بلند و فرزانه دارد (۴).

آيا به جرم اينكه شما مردمى اسرافگريد از فرستادن قرآن به سوى شما صرفنظر كنيم (۵).

و چه بسا انبيائى كه در اقوام گذشته فرستاديم (۶).

اقوامى كه هيچ پيغمبرى به سويشان نيامد مگر آنكه مسخره اش ‍ كردند(۷).

و ما نيرومندتر آنها را هلاك كرديم كه داستان آنها (در سوره هاى پيش ) گذشت (۸).

و اگر از اين بت پرستان بپرسى چه كسى آسمانها و زمين را آفريده قطعا مى گويند: خداى عزيز عليم (۹).

خدايى كه زمين را براى شما گهواره كرد، و در آن برايتان راهها قرار داد، تا شايد به مقاصد خود راه يابيد (۱۰).

و همان خدايى كه آب را به اندازه از آسمان نازل كرد، پس به وسيله آن آب ، سرزمينى مرده را زنده كرديم ، شما هم همينطور سر از خاك در مى آوريد (۱۱).

و آن خدايى كه همه جفت ها را او آفريد، و برايتان از كشتى ها و چارپايان مركب درست كرد (۱۲).

تا بر پشت آنها قرار گيريد، و آنگاه هنگام قرار گرفتن بر پشت آنها به ياد نعمت پروردگارتان افتيد، و بگوييد: منزه است آن خدايى كه اين مركب را براى ما مسخر كرد، و گر نه ما نمى توانستيم آن را رام خود كنيم (۱۳).

و ما به يقين به سوى پروردگارمان برمى گرديم (۱۴).

اين سوره بطورى كه آغاز و انجام آن و نيز مطالبى كه بين اين آغاز و انجام فاصله شده شهادت مى دهد، در مقام انذار و هشدار دادن بشر است ، مگر شش آيه آن كه از جمله ((الا المتقين يا عباد لا خوف عليكم اليوم (( آغاز مى شود، كه اين شش آيه استطرادى (و از باب حرف حرف مى آورد) در وسط آيات سوره قرار گرفته .

<span id='link92'><span>

==مفاد و غرض كلى سوره مباركه زخرف ==

در اين سوره اين معنا را خاطر نشان مى سازد كه سنت الهى بر اين جريان يافته كه انبياء و رسولانى برگزيند، و كتاب و ذكرى بر آنان نازل كند، و هيچگاه اسراف و افراط مردم در قول و فعلشان او را از اين كار باز نمى دارد، بلكه همواره رسولان و انبيايى فرستاده ، و استهزاء كنندگان و تكذيب كنندگان ايشان را هلاك نموده ، و سپس به سوى آتشى جاودانه سوق داده است .