روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۹۰۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا

و روي المفضل بن عمر عن الصادق جعفر بن محمد عن ابيه عن جده ع قال :

قِيلَ‏ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع‏ كَيْفَ أَصْبَحْتَ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ‏ قَالَ أَصْبَحْتُ وَ لِيَ رَبٌّ فَوْقِي وَ اَلنَّارُ أَمَامِي وَ اَلْمَوْتُ يَطْلُبُنِي وَ اَلْحِسَابُ مُحْدِقٌ بِي وَ أَنَا مُرْتَهَنٌ‏ بِعَمَلِي لاَ أَجِدُ مَا أُحِبُّ وَ لاَ أَدْفَعُ مَا أَكْرَهُ وَ اَلْأُمُورُ بِيَدِ غَيْرِي فَإِنْ شَاءَ عَذَّبَنِي وَ إِنْ شَاءَ عَفَا عَنِّي فَأَيُّ فَقِيرٍ أَفْقَرُ مِنِّي‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۵

و مفضّل بن عمر، از امام صادق جعفر بن محمّد، از پدرش، از جدّش- عليهم السّلام- روايت كرده است كه فرمود: بحسين بن- علىّ- عليه السّلام- گفتند: چگونه صبح كردى، اى پسر رسول خدا؟ فرمود: در حالى صبح كرده‏ام كه پروردگار بالاى سرم، و دوزخ پيش رويم قرار دارد، و مرگ مرا ميطلبد، و حساب از هر سو مرا فرا گرفته، و من در گرو عمل خويشم، نه آنچه را دوست دارم مى‏يابم، و نه بدفع آنچه ناپسند ميدارم قادرم، و كارها همگى بدست غير منست، پس اگر بخواهد مرا عذاب ميفرمايد، و اگر بخواهد از من در ميگذرد، پس كدامين‏ فقير از من فقيرتر است؟! تذكّر: در پاره‏اى از نسخ بجاى «حسين بن على» «حسين بن على» است.