روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ مَا جَاءَ فِي الزِّنَا

و روي عمرو بن ابي المقدام عن ابيه عن ابي جعفر ع قال :

كَانَ فِيمَا أَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى‏ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ ع‏ يَا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ‏ مَنْ زَنَى زُنِيَ بِهِ وَ لَوْ فِي اَلْعَقِبِ مِنْ بَعْدِهِ يَا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ‏ عِفَّ تَعِفَّ أَهْلُكَ يَا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ‏ إِنْ أَرَدْتَ أَنْ يَكْثُرَ خَيْرُ أَهْلِ بَيْتِكَ فَإِيَّاكَ وَ اَلزِّنَا يَا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ‏ كَمَا تَدِينُ تُدَانُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۳

ابو المقدام گويد: امام باقر (عليه السّلام) فرمود: در آن مطالبى كه خداوند متعال به موسى وحى فرستاد، يكى اين بود كه اى موسى هر كس زنا كند با وى همان كار را ديگران انجام دهند هر چند در فرزندان نسل او باشد، اى موسى عفّت پيشه خود كن تا در مورد محارمت ديگران عفّت ورزند، اى موسى هر طور عمل كنى همان طور جزا بينى.