روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۲۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الصَّلَاةِ فِي السَّفَر

و روي عبد الله بن جعفر عن محمد بن جزك قال :

كَتَبْتُ إِلَى‏ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلثَّالِثِ ع‏ أَنَّ لِي جِمَالاً وَ لِي قُوَّامٌ عَلَيْهَا وَ لَسْتُ أَخْرُجُ فِيهَا إِلاَّ فِي طَرِيقِ‏ مَكَّةَ لِرَغْبَتِي فِي اَلْحَجِّ أَوْ فِي اَلنَّدْرَةِ إِلَى بَعْضِ اَلْمَوَاضِعِ فَمَا يَجِبُ عَلَيَّ إِذَا أَنَا خَرَجْتُ مَعَهَا أَنْ أَعْمَلَ أَ يَجِبُ اَلتَّقْصِيرُ فِي اَلصَّلاَةِ وَ اَلصَّوْمِ فِي اَلسَّفَرِ أَوِ اَلتَّمَامُ فَوَقَّعَ ع إِذَا كُنْتَ لاَ تَلْزَمُهَا وَ لاَ تَخْرُجُ مَعَهَا فِي كُلِّ سَفَرٍ إِلاَّ إِلَى‏ مَكَّةَ فَعَلَيْكَ تَقْصِيرٌ وَ فُطُورٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۹

عبد اللَّه بن جعفر از محمّد بن جزك روايت كرده كه گفت: ضمن عريضه‏اى به امام هادى عليه السّلام نوشتم كه مرا شترانى است و شتردارانى دارم كه‏ همراه آنها است و خود بعنوان مكارى با شتران بيرون نميروم مگر در سفر مكّه بخاطر رغبت و ميل فراوانى كه به حجّ دارم و يا ندرتا در بعضى جاهاى ديگر، در اين صورت وقتى كه خود با شتران بيرون ميروم چه چيز بر من واجبست و تكليف من چيست آيا كوتاه ساختن نماز و افطار روزه در سفر بر من واجب است يا تمام گزاردن؟ آن حضرت ضمن نامه و توضيحى فرمود: اگر تو در همه سفرها همراه آنها نيستى و با آنها بيرون نميروى مگر در سفر مكّه در اين صورت بايد نماز را كوتاه بگزارى و روزه را افطار كنى.