روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۴۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

احمد عن عبد العظيم عن الحسين بن مياح عمن اخبره قال :

قَرَأَ رَجُلٌ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ قُلِ اِعْمَلُوا فَسَيَرَى اَللََّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ‏ وَ اَلْمُؤْمِنُونَ‏ فَقَالَ لَيْسَ هَكَذَا هِيَ إِنَّمَا هِيَ وَ اَلْمَأْمُونُونَ فَنَحْنُ اَلْمَأْمُونُونَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۰۱

راوى گويد: مردى نزد امام صادق (ع) خواند (۱۰۵ سوره توبه): «بگو (اى محمد) كار كنيد محققاً مى‏بيند خدا كار شما را و رسولش و مؤمنان» آن حضرت فرمود: اين آيه چنين نيست، همانا آيه و المَأمونون است، و مائيم آن مأمونان.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۹۶

مردى خدمت امام صادق عليه السلام اين آيه را قرائت كرد: «بگو كار كنيد كه خدا و رسولش و مؤمنان، كردار شما را مى‏بينند- ۱۰۵ سوره ۹-» فرمود: اين چنين نيست بلكه آن و المأمونون است و ما هستيم مأمونون.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۵۱

احمد، از عبدالعظيم، از حسين بن ميّاح، از آن‏كه او را خبر داده روايت كرده است كه گفت: مردى در نزد امام جعفر صادق عليه السلام اين آيه را خواند: «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» «۵» حضرت فرمود كه: «آيه همچنين نيست. جز اين نيست كه آيه وَ اْلمَأمونون است (به جاى وَ الْمُؤْمِنُونَ)»، و فرمود كه: «ماييم».

(يعنى: آنان كه خدا ايشان را امينان خود ساخته).