روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-ضَمَانُ الْمُزَكَّى وَ زَكَاةُ النَّقْدَيْنِ وَ مُسْتَحِقُّ الزَّكَاة

و روي ابو بصير عن ابي جعفر ع قال :

إِذَا أَخْرَجَ اَلرَّجُلُ اَلزَّكَاةَ مِنْ مَالِهِ ثُمَّ سَمَّاهَا لِقَوْمٍ فَضَاعَتْ أَوْ أَرْسَلَ بِهَا إِلَيْهِمْ فَضَاعَتْ فَلاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۱

و ابو بصير از امام ابو جعفر عليه السّلام روايت كرده است، كه فرمود: هر گاه شخص زكات را از مال خود جدا كند، و آنگاه آن را به نام قومى نامگذارى‏كند، و در اين ميان تلف شود، يا آنكه آن را براى ايشان بفرستد و تلف شود، غرامتى به او تعلّق نميگيرد.