روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۴۲: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۶ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۲۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَضْلِ الْمَسَاجِدِ وَ حُرْمَتِهَا وَ ثَوَابِ مَنْ صَلَّى فِيهَا
و قال الصادق ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۴۱ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۴۳ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۲
امام صادق عليه السّلام فرمود: هر كس پياده بسوى مسجدها گام بردارد يا رو بمسجد رود پاهاى خود را بر هيچ تر و خشكى نگذارد (يا بر هيچ چيزى نگذارد) مگر آنكه براى او تسبيح خداوند گويند يا تسبيح گويند و ثواب آن را در نامه عمل او نويسند تا طبقه هفتم زمين. (در پارهاى نسخ «تا زمين هفتم» آمده بهر حال بنظر ميرسد در عبارت مسامحهاى صورت گرفته باشد، گفتهاند شايد مراد از هفت زمين هفت اقليم باشد دور نمىنمايد كه نه تنها در اين مورد بلكه اساسا در بسيارى از موارد كه عدد هفت بكار ميرود دلالت بر كامل بودن يا تمام بودن و يا بتمامى امرى نمايد چنان كه در اغلب ملل و السنه رايج است مثلا وقتى ميگويند: فلانى در هفت آسمان يك ستاره ندارد منظورشان اين نيست كه در آسمانهاى هفتگانه يك ستاره ندارد بلكه مراد در تمامى آسمانها است يا وقتى ميگويند: فلان شخص متوفّى هفت كفن پوسانده است يعنى از مرگ او چندان ميگذرد كه احتمال زنده بودنش كاملا منتفى است و بسيار مثلهاى از اين قبيل). مصنّف گويد: من اين اخبار را با ذكر اسانيد آن و نيز آنچه در اين خصوص مشايخ برايم روايت كردهاند در كتاب فضيلت مساجد و احترام آنها و آنچه در اين باره رسيده است ذكر كردهام.