روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۰۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحسين بن سعيد عن محمد بن خالد عن القاسم بن عروه عن ابي جميله عن ابي بصير قال :

شَكَوْتُ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ اَلْحَاجَةَ وَ سَأَلْتُهُ أَنْ يُعَلِّمَنِي دُعَاءً فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ فَعَلَّمَنِي دُعَاءً مَا اِحْتَجْتُ مُنْذُ دَعَوْتُ بِهِ قَالَ قُلْ فِي دُبُرِ صَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ أَنْتَ سَاجِدٌ يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ يَا خَيْرَ مَسْئُولٍ وَ يَا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطَى وَ يَا خَيْرَ مُرْتَجًى اُرْزُقْنِي وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ وَ سَبِّبْ لِي رِزْقاً مِنْ قِبَلِكَ إِنَّكَ عَلى‏ََ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۵۱

از ابى بصير گويد: به امام صادق (ع) از نيازمندى شكايت كردم و از او خواستم كه به من دعائى در طلب روزى بياموزد و دعائى به من آموخت كه از آن وقت كه با آن دعا كردم نيازمند نشدم، فرمود: در دنبالِ نماز شب در حال سجده بگو: يا خير مدعوّ و يا خير مسئول و يا اوسع من اعطى و يا خير مرتجى ارزقنى و اوسع علىّ من رزقك و سبّب لى رزقاً من قبلك انك على كل شى‏ء قدير

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۳۲

ابو بصير گويد: بحضرت صادق عليه السلام از نيازمندى و تنگدستى شكايت كردم و از او خواستم كه دعائى براى طلب روزى بمن بياموزد، پس آن حضرت دعائى بمن آموخت كه از آن زمان كه بوسيله آن دعا كردم نيازمند نگشتم، فرمود: پس از نماز شب در سجده بگو: «يا خير مدعو و يا خير مسئول و يا اوسع من أعطى و يا خير مرتجى، ارزقنى و أوسع على من رزقك، سبب لى رزقا من قبلك، انك على‏ كل شى‏ء قدير»

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۸۷

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از محمد بن خالد، از قاسم بن عروه، از ابوجميله، از ابوبصير روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام از احتياج شكايت كردم، و از او سؤال نمودم كه دعايى در باب روزى به من تعليم فرمايد؛ پس دعايى به من تعليم فرمود، كه از آن زمان كه به آن دعا كرده‏ام و آن را خوانده‏ام، محتاج نشده‏ام. فرمود كه: «در نماز شب، در حالى كه تو در سجده باشى، بگو كه: يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ ... إِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ؛ اى بهتر خوانده‏شده! و اى بهتر سؤال‏شده! و اى واسع‏تر كسى كه عطا كرده! و اى بهتر اميد داشته شده! روزى ده مرا، ووسعت ده بر من از روزى خود، و سبب ساز از برايم روزى را از جانب خود. به درستى كه تو بر هر چيزى توانايى».