الأنفال ٢٦: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
[[النساء ٩٤ | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا...]] (۰) | [[النساء ٩٤ | يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا...]] (۰) | ||
</div> | </div> | ||
== نزول == | |||
این آیه درباره قریش بخصوص نازل گردیده است.<ref>البرهان فی تفسیرالقرآن و تفسیر على بن ابراهیم.</ref> | |||
== تفسیر == | == تفسیر == | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link26 | آيات ۲۹ - ۱۵، سوره انفال]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link26 | آيات ۲۹ - ۱۵، سوره انفال]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link27 | بيان آيات شريفه متضمن دستوراتى راجع به جهاد اسلامى و نهى از فرار از جنگ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۴#link27 | بيان آيات شريفه متضمن دستوراتى راجع به جهاد اسلامى و نهى از فرار از جنگ]] | ||
خط ۵۸: | خط ۶۳: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۷#link50 | چند روايت در مورد شاءن نزول آيه : (( يا ايها الذين آمنوا لاتخوفوا اللهوالرسول ... )) ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۷#link50 | چند روايت در مورد شاءن نزول آيه : (( يا ايها الذين آمنوا لاتخوفوا اللهوالرسول ... )) ]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۵۲#link70 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۵۲#link70 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ «26» | |||
و به ياد آوريد زمانى را كه شما كم بوديد و در زمين (مكّه) مستضعف بوديد، مىترسيديد مردم (دشمنان) شما را بربايند، پس (خداوند در مدينه) پناهتان داد و با يارى خويش، شما را نيرومند كرد و از پاكيزهها به شما روزى داد، باشد كه شما شكرگزارى كنيد. | |||
===نکته ها=== | |||
«تخطف»، به معناى به سرعت گرفتن و ربودن است. | |||
مسلمانان مكّه قبل از هجرت پيامبر به مدينه، همواره مورد اذيّت و آزار و شكنجهى مشركان بودند، لذا با سفارش و تدبير پيامبر به صورت فردى يا دستهجمعى به ديگر مناطق هجرت مىكردند؛ بعضى به حبشه، بعضى به يمن و طائف و برخى به شعب ابىطالب رفتند و پيوسته در ترس و اضطراب بودند و هنگامى كه به مدينه مهاجرت كردند، هيچ خانه و كاشانهاى نداشتند و عدّهى بسيارى از آنان جزو اصحاب صُفّه ودر مسجد پيامبر جاى گرفته بودند. انصار نيز در اوائل هجرت پيامبر به مدينه، در فقر و ندارى و قحطى گرفتار بودند به | |||
جلد 3 - صفحه 299 | |||
حدّى كه به دانهاى خرما بسنده مىكردند، به علاوه گرفتار اذيّت و آزار يهوديان نيز بودند. | |||
امّا در اواخر بعثت، خداوند به مسلمانان مكنت و توانايى داد و به چنان قدرتى رسيدند كه اهل ذمّه به آنان جزيه مىدادند و يا مشركان همواره در ترس و اضطراب از كشته و اسيرشدن و به غلامى و كنيزى گرفته شدن توسط مسلمانان بودند و بعضى نيز با طوع و رغبت اموال خود را تقديم مسلمانان مىكردند. «1» در اينجا خداوند ضعف و ناتوانى آنان را يادآور مىشود تا شكرگزار قدرت و امنيّت بوجود آمده باشند. | |||
===پیام ها=== | |||
1- يادآورى روزهاى ناتوانى و روزهاى يارى خداوند، مايهى دور شدن از فتنههاست. «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً- وَ اذْكُرُوا» | |||
2- در ابتدا تعداد مسلمانان، بسيار كم بود. (كلمهى «قَلِيلٌ» به جاى «قَلِيلُونَ»، تأكيد بر كم بودن است) | |||
3- مسلمانان در مكّه تا پيش از هجرت به مدينه، دائماً ترس و دلهره داشتند. | |||
«تَخافُونَ» (فعل مضارع، نشانهى استمرار است) | |||
4- در راه حقّ، از كمى نفرات وناتوانى وآوارگى نهراسيم، «وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ» كه يارى خداوند حتمى است. فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ ... | |||
5- امنيّت «فَآواكُمْ»، توان رزمى و پيروزى «أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ» و بهبودى وضع اقتصادى «رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ»، از نعمتهاى ويژهى الهى است. | |||
6- يادآورى روزهاى ضعف و مقايسهى آن با روزهاى پيروزى، مايهى شكرگزارى و عشق و توكّل به خداوند است. وَ اذْكُرُوا ... لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ | |||
7- در سايهى ايمان، خداوند به گروه اندكِ ضعيفِ هراسناك، عزّت و قدرت و مكنت مىبخشد. (كلّ آيه) | |||
---- | |||
«1». تفسير اطيبالبيان. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 300 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ «26» | |||
بعد از آن حق تعالى مؤمنان را متذكر فرمايد از حالت سالفه آنها و اظهار انعام خود بر ايشان به نصرت و تأييد و تكثير مىفرمايد: | |||
وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ: و ياد كنيد اى مهاجران وقتى را كه شما برسيد اندك، مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ: بيچارگان و ضعيف القوّه در زمين مكه قبل از | |||
---- | |||
«1» فروع كافى، جلد 5، كتاب الجهاد، صفحه 56، ذيل حديث اوّل- بحار الانوار، جلد 12، صفحه 386، حديث 12. | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 325 | |||
هجرت، تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ: مىترسيديد از آنكه بربايند شما را كفار قريش و اهل فارس و روم، و خائف بوديد از آنكه چون از مكه خارج شويد مشركان بر شما تاخت آورند، فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ: پس جاى داد شما را در مدينه و تقويت فرمود شما را به نصرت خود به مظاهرت انصار يا به امداد ملائكه در بدر، وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ: و روزى فرمود شما را از غنايم پاكيزه كه بر امم سابقه نبوده، لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ: براى اينكه شما شاكر باشيد نعم او را. | |||
نزد بعضى خطاب به كافه عرب است كه ذليل بودند در دست ملوك فارس و روم، و به بركت ميمنت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم عزيز و ارجمند شدند، و بر تمام ملوك فارس و روم غالب گشتند. | |||
شأن نزول: در مجمع- جابر بن عبد اللّه انصارى نقل نمايد كه: جبرئيل بر پيغمبر خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نازل، و خبر داد كه ابو سفيان در فلان جاى با جمعى از مشركان فرود آمده است پس به تهيه حرب آنها مشغول شويد و اين خبر را مخفى داريد تا ناگهان بر سر آنها رويد. يكى از منافقان قضيه را مطلع و ابو سفيان را از آمدن مسلمانان خبردار نمود؛ آيه شريفه نازل شد: «1» | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ «26» | |||
ترجمه | |||
و ياد كنيد هنگاميرا كه بوديد اندك ناتوان شمرده شدگان در زمين مىترسيديد كه بربايند شما را مردم پس جاى داد شما را و تاييد فرمودتان بنصرتش و روزى داد شما را از پاكيزهها باشد كه شما شكرگزار شويد. | |||
تفسير | |||
قمى ره فرموده كه نازل شده است در باره قريش مخصوصا و از امير المومنين ع نيز روايت شده است و ظاهرا بيان مراد از ناس است چون مسلمانان بعد از خروج از مكّه عدّه و عدّهشان كم بود و كفار قريش بچشم حقارت بآنها نظر مىنمودند و مسلمانان مىترسيدند كه بين راه آنها را بيابند و اسير كنند و چون بمدينه رسيدند جاى گير و مستقر شدند و مأمنى پيدا كردند تا آنكه خداوند در جنگ بدر بآنها ظفر عنايت فرمود و از غنائم آن كاملا برخوردار شدند و امر معاش آنها بنحو اتمّ منظّم شد خداوند مىفرمايد آن اوقات سختى را در نظر بياوريد و در برابر نعم غير مترقّبه الهيّه شكرگزار باشيد. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ اذكُرُوا إِذ أَنتُم قَلِيلٌ مُستَضعَفُونَ فِي الأَرضِ تَخافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النّاسُ فَآواكُم وَ أَيَّدَكُم بِنَصرِهِ وَ رَزَقَكُم مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُم تَشكُرُونَ «26» | |||
و ياد كنيد اي گروه مؤمنين زماني را که عدّه شما قليل بود و شما را ضعيف ميشمردند در روي زمين و ميترسيديد به اينكه بغتة كفارگير شويد و شما را دستگير كنند خداوند شما را جايگير كرد و تأييد فرمود شما را بنصرت خود و روزي داد شما را از چيزهاي پاكيزه باشد که شما شكرگزار اينکه نعمت بزرگ باشيد. | |||
جلد 8 - صفحه 102 | |||
بعضي توهم كردند از مفسرين که اينکه آيه اشاره بدوره قبل از اسلام بوده راجع بانصار در مدينه و بعضي گفتند راجع بمهاجرين قبل از تشرف باسلام لكن اينکه هر دو احتمال خلاف ظاهر بلكه نص آيه شريفه است زيرا قبل از اسلام نه مهاجرين و نه انصار قليل و مستضعف بودند و نه خوف از كفار داشتند زيرا با آنها در مسلك موافق بودند تمام كافر و مشرك بودند بلي اختلاف قبائلي و جنگ و جدال بين آنها بود اينکه آيه اشاره باوائل اسلام است و اواخر آن و راجع بجميع مؤمنين از مهاجرين و انصار. | |||
اما مهاجرين قبل از هجرت حضرت رسالت در مكه معظمه در شكنجه مشركين بودند که بعضي هجرت بحبشه و بعضي بيمن و طائف و بعضي در شعب ابي طالب و دائما مورد اذيت مشركين بودند. و اما انصار پس از هجرت رسول اللّه اوائل هجرت بفقر و فاقه و قحطي گرفتار يهود عنود بودند لذا ميفرمايد وَ اذكُرُوا إِذ أَنتُم قَلِيلٌ که عدّه مؤمنين چه مهاجرين و چه انصار بسيار كم بودند مُستَضعَفُونَ فِي الأَرضِ كفار و مشركين بر آنها مسلط بودند مثل بني اسرائيل در ايادي فرعونيان و تمام بفقر و تنگدستي گرفتار. اما مهاجرين که اصلا پس از هجرت منزل و خانه نداشتند بعضي بخانه انصار و بعضي اصحاب صفه در مسجد، و اما انصار بقحطي و نيستي که حتي بچند دانه خرما و چند لقمه نان جو بسر ميبردند و هر زمان خبر بآنها ميرسيد که كفار و مشركين در مقام حمله بمدينه و نابود كردن مسلمين هستند که تَخافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النّاسُ و كفار مدينه از يهود و ساير طبقات اينها هم انتظار داشتند که پس از حمله مشركين با آنها همدست شوند و اساس اسلام را منهدم كنند فَآواكُم در اواخر بعثت تمام ثروتمند شدند و منازلي تحصيل كردند و از غنائم دار الحرب استفاده زيادي كردند حتي آنكه اهل ذمه حاضر بجزيه دادن شدند و همان مشركيني که از آنها خوف داشتند بغلامي و كنيزي | |||
جلد 8 - صفحه 103 | |||
آنها درآمدند و حاضر بفديه شدند تا آزاد شدند حتي بسياري بالطوع و الرغبة آمدند و املاك خود را تقديم كردند که جزو انفال شد و بسياري مراكز خود را تخليه كردند بدون جنگ که مفتوح العنوه باشد و عدّه مسلمين زياد شدند که در سوره نصر خداوند ميفرمايد بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحِيمِ إِذا جاءَ نَصرُ اللّهِ وَ الفَتحُ وَ رَأَيتَ النّاسَ يَدخُلُونَ فِي دِينِ اللّهِ أَفواجاً و خداوند رعبي در قلوب مشركين انداخت تا آنجا که پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم كاغذ دعوت بدين اسلام بر خسرو پادشاه ايران و قيصر سلطان روم و نصاراي نجران فرستاد ديگر چه نحو وَ أَيَّدَكُم بِنَصرِهِ باشد و فراواني نعمت بر آنها از هر جهت فراهم شد وَ رَزَقَكُم مِنَ الطَّيِّباتِ با اينکه همه لطف و عنايت بايد البته قدرداني كنيد و شكرگزار نعمتهاي الهي باشيد که گفتيم لَعَلَّكُم تَشكُرُونَ براي تراخي نيست بلكه بمعني ينبغي است يعني بايد و سزاوار است که شكرگزار باشيد. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 26)- بار دیگر قرآن دست مسلمانان را گرفته و به گذشته تاریخشان باز میگرداند و به آنها حالی میکند که در چه پایهای بودید و اکنون در چه مرحلهای | |||
ج2، ص144 | |||
قرار دارید تا درسی را که در آیات قبل به آنها آموخت به خوبی درک کنند. | |||
میگوید: «به خاطر بیاورید آن زمان را که شما گروهی کوچک و ناتوان بودید و در چنگال دشمنان گرفتار، و آنها شما را به ضعف و ناتوانی کشانده بودند»! (وَ اذْکُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِیلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِی الْأَرْضِ). | |||
«آن چنان که میترسیدید مشرکان و مخالفان شما را بسرعت بربایند» (تَخافُونَ أَنْ یَتَخَطَّفَکُمُ النَّاسُ). | |||
این تعبیر، نهایت ضعف و کمی نفرات مسلمانان را در مکّه قبل از هجرت در برابر مشرکان نیرومند و یا بعد از هجرت در مقابل قدرتهای بزرگ آن روز همانند ایران و روم آشکار میسازد. | |||
«ولی خداوند شما را پناه داد» (فَآواکُمْ). | |||
«و با یاری خود شما را تقویت کرد» (وَ أَیَّدَکُمْ بِنَصْرِهِ). | |||
«و از روزیهای پاکیزه شما را بهرهمند ساخت» (وَ رَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ). | |||
«شاید شکر نعمت او را به جا آرید» (لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||