العنكبوت ١٧: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۳۲
ترجمه
العنكبوت ١٦ | آیه ١٧ | العنكبوت ١٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَوْثَان»: جمع وَثَن، بتها. «تَخْلُقُونَ»: میسازید. به هم میبافید. «إِفْکاً»: چیزی که دور از حقیقت است. دروغ بزرگ (نگا: نور / و ، صافّات / .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
- بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
- توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
- بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
- تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
- معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
- مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
- نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
- مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
- رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان
نکات آیه
۱ - قوم ابراهیم، مردمى بت پرست و افتراساز بودند. (و إبرهیم إذ قال لقومه ... إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا و تخلقون إفکًا)
۲ - قوم ابراهیم، براى پرستش، بت هاى متعددى داشتند. (إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا)
۳ - حضرت ابراهیم(ع) براى بیدارى قوم خویش، بت ها را به حقارت و پستى یاد مى کرده است. (إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا) نکره آوردن «أوثان» مى تواند به منظور بیان حقارت شأن بت ها باشد.
۴ - معبودان قوم ابراهیم، موجوداتى ساخته شده بودند و به افترا، نام «معبود» گرفته بودند. (تعبدون ... أوثنًا و تخلقون إفکًا)
۵ - حضرت ابراهیم(ع) براى بیدارى قوم اش، ناتوانى بت ها را تبیین مى کرده است. (إنّما تعبدون ... أوثنًا ... إنّ الذین تعبدون...لایملکون)
۶ - ابراهیم(ع) به قوم خود اعلام کرد که بت ها هیچ گونه توانى براى تأمین روزى آنان ندارند. (و إبرهیم إذ قال ... إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا)
۷ - مالکیّت و توان مندى بر تأمین روزى، شرط بایسته، براى معبود (إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا)
۸ - منشأ اصلى تأمین روزى انسان ها، خداوند است. (فابتغوا عند اللّه الرزق)
۹ - توصیه ابراهیم(ع) قوم اش را براى درخواست روزى از پیشگاه خداوند (و إبرهیم إذ قال لقومه ... فابتغوا عند اللّه الرزق)
۱۰ - قوم ابراهیم، نیازهاى مادى شان را از بت ها، طلب مى کردند. (إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا فابتغوا عند اللّه الرزق)
۱۱ - دعوت ابراهیم(ع) از قوم اش به پرستش خداوند پس از نهى آنان از بت پرستى (و إبرهیم إذ قال لقومه ... إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا ... و اعبدوه)
۱۲ - دعوت ابراهیم(ع) از قوم اش به سپاسگزارى به درگاه خداوند (و إبرهیم إذ قال لقومه ... و اشکروا له)
۱۳ - شایسته بودن خداوند براى عبادت، به خاطر مالک و منشأ روزى بودن اش است. (إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا فابتغوا عند اللّه الرزق و اعبدوه)
۱۴ - در تبلیغ، تنها، به نفى باطل نباید پرداخت، بلکه باید راه درست را نیز معرفى کرد. إنّ الذین تعبدون من دون اللّه لایملکون لکم رزقًا فابتغوا عند اللّه الرزق و اعبدوه و اشکروا له
۱۵ - هشدار حضرت ابراهیم(ع) به قوم اش با اعلام بازگشت همگان به سوى خدا (و إبرهیم إذ قال لقومه ... اعبدوه ... إلیه ترجعون)
۱۶ - خداوند، مبدأ و مقصد انسان ها است. (إلیه ترجعون)
۱۷ - بازگشت انسان ها، به سوى خداوند و نه غیر او، امرى قهرى و گریز ناپذیر است. (إلیه ترجعون)
۱۸ - حسابرسى انسان ها، تنها در اختیار خدا است. (إلیه ترجعون) تقدیم «إلیه» بر «ترجعون» مى تواند مفید حصر باشد. گفتنى است: «إلیه ترجعون» مى تواند کنایه از این حقیقت باشد که انسان ها، سرانجام، حسابرسى خواهند شد.
۱۹ - نفى بت پرستى، توحید عبادى، توحید افعالى، شکر پروردگار، عقیده به معاد، بازگشت نهایى انسان ها به سوى خدا، از تعالیم حضرت ابراهیم(ع) ( و إبرهیم إذ قال لقومه ... إنّما تعبدون من دون اللّه أوثنًا ... فابتغوا عند اللّه الرزق و اعبدوه و اشکروا له إلیه ترجعون)
۲۰ - توجه به بازگشت انسان ها به خدا، برانگیزاننده آنان به توحید عبادى و شکر به درگاه خدا است. (و اعبدوه و اشکروا له إلیه ترجعون)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): تبلیغ ابراهیم(ع) ۵، ۶; تعالیم ابراهیم(ع) ۱۹; توصیه هاى ابراهیم(ع) ۹; دعوتهاى ابراهیم(ع) ۱۱، ۱۲; روش تبلیغ ابراهیم(ع) ۳; قصه ابراهیم(ع) ۵، ۶، ۹، ۱۱، ۱۵; هشدارهاى ابراهیم(ع) ۱۵
- انسان: حسابرسى انسان ۱۸; فرجام انسان ۱۶; مبدأ انسان ۱۶
- انگیزش: عوامل انگیزش ۲۰
- بازگشت به خدا :۱۵، ۱۹ حتمیت بازگشت به خدا ۱۵، ۱۹ ۱۷
- بت پرستى: بطلان بت پرستى ۵; نهى از بت پرستى ۱۱، ۱۹
- بتها: تحقیر بتها ۳; درخواست از بتها ۱۰
- تبلیغ: ارائه حق در تبلیغ ۱۴; روش تبلیغ ۱۴; نفى باطل در تبلیغ ۱۴
- توحید: دعوت به توحید ۱۱; دعوت به توحید افعالى ۱۹; دعوت به توحید عبادى ۱۹; زمینه توحید عبادى ۲۰
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱۶
- خدا: آثار رازقیت خدا ۱۳; آثار مالکیت خدا ۱۳; اختصاصات خدا ۱۸; حسابرسى خدا ۱۸; رازقیت خدا ۸; معبودیت خدا ۱۳
- ذکر: آثار ذکر بازگشت به خدا ۲۰
- روزى: درخواست روزى ۹، ۱۰; منشأ روزى ۸، ۹، ۱۳
- شکر: دعوت به شکر ۱۲، ۱۹; زمینه شکر ۲۰; شکر خدا ۱۲
- عقیده: عقیده به معاد ۱۹
- قوم ابراهیم: افتراهاى قوم ابراهیم ۱; بت پرستى قوم ابراهیم ۱، ۲; بتهاى قوم ابراهیم ۲; تاریخ قوم ابراهیم ۱، ۲، ۴، ۱۰; دعوت از قوم ابراهیم ۱۱، ۱۲; شرک افعالى قوم ابراهیم ۱۰; عجز معبودان قوم ابراهیم ۶; معبودان دروغین قوم ابراهیم ۴; معبودان ساختگى قوم ابراهیم ۴; معبودان قوم ابراهیم و روزى ۶; هشدار به قوم ابراهیم ۱۵
- معبود راستین: رازقیت معبود راستین ۷; شرایط معبود راستین ۷; مالکیت معبود راستین ۷