سوره الزخرف: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(Edited by QRobot!) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
{{ سوره | نام =سوره الزخرف | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::63|٦٣]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::43|٤٣]] | آیه = [[تعداد آیات::89|٨٩]] | بعدی = سوره الدخان | قبلی = سوره الشورى | کلمه = [[تعداد کلمات::955|٩٥٥]] | حرف = }} | {{ سوره | نام =سوره الزخرف | محل نزول =محل نزول::مكه | ترتيب نزول = [[ترتيب نزول::63|٦٣]] | جزء = | کتابت = [[شماره کتابت::43|٤٣]] | آیه = [[تعداد آیات::89|٨٩]] | بعدی = سوره الدخان | قبلی = سوره الشورى | کلمه = [[تعداد کلمات::955|٩٥٥]] | حرف = }} | ||
{| width="75%" | {| width="75%" | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| | | | ||
{| | {| | ||
|- align="center" | |- align="center" | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
|} | |} | ||
|} | |} | ||
==متن سوره== | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١ | بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ حم (١) ]] }} | |||
حم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢ | وَ الكِتٰبِ المُبينِ (٢) ]] }} | |||
سوگند به (این) کتاب روشنگر. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣ | إِنّا جَعَلنٰهُ قُرءٰنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُم تَعقِلونَ (٣) ]] }} | |||
ما بی‌گمان آن را قرآنی روشن‌‌بیان نهادیم، شاید شما عقل‌هاتان را به کار گیرید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤ | وَ إِنَّهُ فى أُمِّ الكِتٰبِ لَدَينا لَعَلِىٌّ حَكيمٌ (٤) ]] }} | |||
و همواره این (قرآن)، در کتاب اصلی (علم ربّانی) نزد ما بسی والا و پر حکمت و فشرده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥ | أَفَنَضرِبُ عَنكُمُ الذِّكرَ صَفحًا أَن كُنتُم قَومًا مُسرِفينَ (٥) ]] }} | |||
آیا پس به (صِرفِ) اینکه شما قومی مسرف بوده‌اید (باید) این یادواره را از شما باز داریم؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦ | وَ كَم أَرسَلنا مِن نَبِىٍّ فِى الأَوَّلينَ (٦) ]] }} | |||
و چه بسیار پیامبرانی بزرگ (که) در (میان) پیشینیان روانه کردیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧ | وَ ما يَأتيهِم مِن نَبِىٍّ إِلّا كانوا بِهِ يَستَهزِءونَ (٧) ]] }} | |||
و هیچ پیامبر بزرگی سوی ایشان نیاید، مگر اینکه او را به مسخره می‌گرفته‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨ | فَأَهلَكنا أَشَدَّ مِنهُم بَطشًا وَ مَضىٰ مَثَلُ الأَوَّلينَ (٨) ]] }} | |||
پس حمله‌‌ورتر از اینان را به هلاکت رسانیدیم و همانند (و نماد) پیشینیانِ گذشته است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٩ | وَ لَئِن سَأَلتَهُم مَن خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضَ لَيَقولُنَّ خَلَقَهُنَّ العَزيزُ العَليمُ (٩) ]] }} | |||
و بی‌گمان اگر از آنان بپرسی: «آسمان‌ها و زمین را چه کسی آفرید؟» به‌راستی همواره گویند: «خدای عزیز بس دانا آفریدشان.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٠ | الَّذى جَعَلَ لَكُمُ الأَرضَ مَهدًا وَ جَعَلَ لَكُم فيها سُبُلًا لَعَلَّكُم تَهتَدونَ (١٠) ]] }} | |||
کسی که زمین را برای شما گهواره‌ای گردانید، و برای شما در آن راه‌هایی هموار نهاد؛ شاید راه یابید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١١ | وَ الَّذى نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَنشَرنا بِهِ بَلدَةً مَيتًا كَذٰلِكَ تُخرَجونَ (١١) ]] }} | |||
و کسی که آبی به‌تدریج و به‌اندازه از آسمان فرو فرستاد. پس با آن، شهری مرده را زنده کردیم. (بدانید که) همین گونه (از گورها) بیرون آورده می‌شوید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٢ | وَ الَّذى خَلَقَ الأَزوٰجَ كُلَّها وَ جَعَلَ لَكُم مِنَ الفُلكِ وَ الأَنعٰمِ ما تَركَبونَ (١٢) ]] }} | |||
و کسی که تمامی جُفت‌ها را آفرید و برای شما از کشتی‌ها و حیوانات رام آنچه را سوار می‌شوید قرار داد، | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٣ | لِتَستَوۥا عَلىٰ ظُهورِهِ ثُمَّ تَذكُروا نِعمَةَ رَبِّكُم إِذَا استَوَيتُم عَلَيهِ وَ تَقولوا سُبحٰنَ الَّذى سَخَّرَ لَنا هٰذا وَ ما كُنّا لَهُ مُقرِنينَ (١٣) ]] }} | |||
تا بر پشت‌های آن(ها) قرار و آرامش گیرید. سپس چون بر آن(ها) نشستید، نعمت پروردگارتان را یاد کنید و بگویید: «پاک است کسی که این(ها) را برای ما رام کرد، حال آنکه ما را یارای این گونه نزدیک کردن (و بهره‌گیری از) آن نبوده است.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٤ | وَ إِنّا إِلىٰ رَبِّنا لَمُنقَلِبونَ (١٤) ]] }} | |||
« و به‌راستی ما بی‌گمان سوی پروردگارمان بازخواهیم گشت.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٥ | وَ جَعَلوا لَهُ مِن عِبادِهِ جُزءًا إِنَّ الإِنسٰنَ لَكَفورٌ مُبينٌ (١٥) ]] }} | |||
و برای او بعضی از بندگانش را جزئی [:چون فرزند و شریک] قرار دادند. به‌راستی که انسان بسیار ناسپاسی آشکارگر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٦ | أَمِ اتَّخَذَ مِمّا يَخلُقُ بَناتٍ وَ أَصفىٰكُم بِالبَنينَ (١٦) ]] }} | |||
یا از آنچه می‌آفریند، برای خویش دخترانی برگرفته، و شما را با (دادن) پسران (بر خود) برگزیده است؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٧ | وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِما ضَرَبَ لِلرَّحمٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجهُهُ مُسوَدًّا وَ هُوَ كَظيمٌ (١٧) ]] }} | |||
و هنگامی که یکی از آنان را به آنچه به رحمان نسبت می‌دهد خبر دهند، چهره‌ی او (دگرگون و) سیاه می‌گردد، در حالی که خشم و تأسف خود را فروبرنده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٨ | أَوَمَن يُنَشَّؤُا۟ فِى الحِليَةِ وَ هُوَ فِى الخِصامِ غَيرُ مُبينٍ (١٨) ]] }} | |||
آیا و کسی (را شریک خدا می‌کنند) که همواره در زر و زیور پرورش می‌یابد، در حالی که برابر درگیرکنندگانْ آشکارکننده(ی خود و خودی‌هایش) نیست؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ١٩ | وَ جَعَلُوا المَلٰئِكَةَ الَّذينَ هُم عِبٰدُ الرَّحمٰنِ إِنٰثًا أَشَهِدوا خَلقَهُم سَتُكتَبُ شَهٰدَتُهُم وَ يُسـَٔلونَ (١٩) ]] }} | |||
و فرشتگانی را که خود، بندگان رحمانند، مادینه (و دختران او) قرار دادند. آیا در خلقت آنان حضور داشتند؟ گواهی (گزاف) ایشان به زودی نوشته می‌شود و (از آن) پرسیده می‌شوند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٠ | وَ قالوا لَو شاءَ الرَّحمٰنُ ما عَبَدنٰهُم ما لَهُم بِذٰلِكَ مِن عِلمٍ إِن هُم إِلّا يَخرُصونَ (٢٠) ]] }} | |||
و گفتند: «اگر رحمان می‌خواست، ما آنها را نمی‌پرستیدیم.» آنان به این (دعوی) هیچ دانایی ندارند (و) جز حدسی به گزاف نمی‌زنند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢١ | أَم إتَينٰهُم كِتٰبًا مِن قَبلِهِ فَهُم بِهِ مُستَمسِكونَ (٢١) ]] }} | |||
یا به آنان پیش از آن (قرآن) کتابی داده‌ایم؛ پس ایشان بدان تمسک جویندگانند؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٢ | بَل قالوا إِنّا وَجَدنا إباءَنا عَلىٰ أُمَّةٍ وَ إِنّا عَلىٰ إثٰرِهِم مُهتَدونَ (٢٢) ]] }} | |||
بلکه گفتند: «ما بی‌گمان پدرانمان را بر روشی (هماهنگ) یافتیم و ما همچنان بر پی آثارشان هدایت‌‌یافتگانیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٣ | وَ كَذٰلِكَ ما أَرسَلنا مِن قَبلِكَ فى قَريَةٍ مِن نَذيرٍ إِلّا قالَ مُترَفوها إِنّا وَجَدنا إباءَنا عَلىٰ أُمَّةٍ وَ إِنّا عَلىٰ إثٰرِهِم مُقتَدونَ (٢٣) ]] }} | |||
و بدین گونه در هیچ گروهی پیش از تو هشداردهنده‌ای نفرستادیم، مگر آنکه بی‌بندوبارهای غرق در نعمت‌ها گفتند: «ما پدران خود را بر روشی (هماهنگ در بت‌پرستی) یافته‌ایم و ما از پی ایشان راه‌یافته‌ایم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٤ | قٰلَ أَوَلَو جِئتُكُم بِأَهدىٰ مِمّا وَجَدتُم عَلَيهِ إباءَكُم قالوا إِنّا بِما أُرسِلتُم بِهِ كٰفِرونَ (٢٤) ]] }} | |||
گفت: «آیا و هر چند من راهوارتر از آنچه پدرانتان را بر آن یافته‌اید برایتان بیاورم؟» گفتند: «ما (نسبت) به آنچه بدان فرستاده شده‌اید بی‌چون کافریم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٥ | فَانتَقَمنا مِنهُم فَانظُر كَيفَ كانَ عٰقِبَةُ المُكَذِّبينَ (٢٥) ]] }} | |||
پس، از آنان انتقام گرفتیم. پس بنگر فرجام تکذیب‌کنندگان چگونه بوده است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٦ | وَ إِذ قالَ إِبرٰهيمُ لِأَبيهِ وَ قَومِهِ إِنَّنى بَراءٌ مِمّا تَعبُدونَ (٢٦) ]] }} | |||
و چون ابراهیم به پدر (تربیتی) خود و قومش گفت: «من همواره از آنچه و آن‌گونه که می‌پرستید بیزارم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٧ | إِلَّا الَّذى فَطَرَنى فَإِنَّهُ سَيَهدينِ (٢٧) ]] }} | |||
«مگر آن که بر فطرت (توحیدی)ام آفرید. پس (هم) او مرا همواره به زودی راهنمایی خواهد کرد.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٨ | وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فى عَقِبِهِ لَعَلَّهُم يَرجِعونَ (٢٨) ]] }} | |||
و آن (فطرت توحیدی) را در پی بازماندگانش کلمه‌ای استوار ]: درست و ثابت[ قرار داد، شاید آنان (به خدا) بازگردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٢٩ | بَل مَتَّعتُ هٰؤُلاءِ وَ إباءَهُم حَتّىٰ جاءَهُمُ الحَقُّ وَ رَسولٌ مُبينٌ (٢٩) ]] }} | |||
بلکه اینان و پدرانشان را برخوداری‌ای دادم، تا حقیقت و فرستاده‌ای آشکارگر سویشان آمد. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٠ | وَ لَمّا جاءَهُمُ الحَقُّ قالوا هٰذا سِحرٌ وَ إِنّا بِهِ كٰفِرونَ (٣٠) ]] }} | |||
و چون آن حقیقت سویشان آمد، گفتند: «این افسونی است، و ما بی‌گمان به آن کافرانیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣١ | وَ قالوا لَولا نُزِّلَ هٰذَا القُرإنُ عَلىٰ رَجُلٍ مِنَ القَريَتَينِ عَظيمٍ (٣١) ]] }} | |||
و گفتند: «چرا این قرآن بر مردی بزرگ(منش) از (آن) دو مجتمع [:مکه وطائف] فرود نیامده است؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٢ | أَهُم يَقسِمونَ رَحمَتَ رَبِّكَ نَحنُ قَسَمنا بَينَهُم مَعيشَتَهُم فِى الحَيوٰةِ الدُّنيا وَ رَفَعنا بَعضَهُم فَوقَ بَعضٍ دَرَجٰتٍ لِيَتَّخِذَ بَعضُهُم بَعضًا سُخرِيًّا وَ رَحمَتُ رَبِّكَ خَيرٌ مِمّا يَجمَعونَ (٣٢) ]] }} | |||
آیا (هم) ایشان رحمت پروردگارت را تقسیم می‌کنند؟ ماییم که (وسایل) معاشِ آنان را در زندگی دنیا میانشان تقسیم کرده‌ایم و برخی از آنان را درجاتی (مادی و نه روحانی) بالاتر از بعضی (دیگر) داده‌ایم، تا بعضی از آنها بعضی (دیگر) را به خدمت برگیرند. و رحمت پروردگارت از آنچه آنان می‌اندوزند بهتر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٣ | وَ لَولا أَن يَكونَ النّاسُ أُمَّةً وٰحِدَةً لَجَعَلنا لِمَن يَكفُرُ بِالرَّحمٰنِ لِبُيوتِهِم سُقُفًا مِن فِضَّةٍ وَ مَعارِجَ عَلَيها يَظهَرونَ (٣٣) ]] }} | |||
و اگر (چنان) نبود که مردم (در انکار خدا) امّتی واحد می‌گشتند، همواره برای خانه‌هایشان - برای کسانی‌که به رحمان کفر می‌ورزند - سقف‌هایی از نقره و نردبان‌هایی که بر آنها آشکار گردند می‌نهادیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٤ | وَ لِبُيوتِهِم أَبوٰبًا وَ سُرُرًا عَلَيها يَتَّكِـٔونَ (٣٤) ]] }} | |||
و برای خانه‌هاشان نیز درها و تخت‌هایی که بر آنها تکیه زنند، مقرر می‌داشتیم؛ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٥ | وَ زُخرُفًا وَ إِن كُلُّ ذٰلِكَ لَمّا مَتٰعُ الحَيوٰةِ الدُّنيا وَ الإخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلمُتَّقينَ (٣٥) ]] }} | |||
و زر و زیورهایی (دیگر را نیز). و همه‌ی این‌ها همواره جز متاع زندگی دنیا نیست و آخرت پیش پروردگارت تنها برای پرهیزگاران است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٦ | وَ مَن يَعشُ عَن ذِكرِ الرَّحمٰنِ نُقَيِّض لَهُ شَيطٰنًا فَهُوَ لَهُ قَرينٌ (٣٦) ]] }} | |||
و هر کس از یاد (خدای) رحمان دل بگرداند، برایش شیطانی بر می‌گماریم؛ پس برای وی قرین و همنشین است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٧ | وَ إِنَّهُم لَيَصُدّونَهُم عَنِ السَّبيلِ وَ يَحسَبونَ أَنَّهُم مُهتَدونَ (٣٧) ]] }} | |||
و بی‌گمان آنان ایشان را همواره از راه (خدا) باز می‌دارند، حال آنکه می‌پندارند راه‌‌یافتگانند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٨ | حَتّىٰ إِذا جاءَنا قالَ يٰلَيتَ بَينى وَ بَينَكَ بُعدَ المَشرِقَينِ فَبِئسَ القَرينُ (٣٨) ]] }} | |||
تا آن‌گاه که او (با دمسازش) به حضورمان آید (به شیطان) گوید: «ای کاش میان من و تو، فاصله‌ی خاور و باختر بود. پس چه بد دمسازی (هستی)!» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٣٩ | وَ لَن يَنفَعَكُمُ اليَومَ إِذ ظَلَمتُم أَنَّكُم فِى العَذابِ مُشتَرِكونَ (٣٩) ]] }} | |||
و امروز هرگز شرکت شما در عذاب بی‌گمان سودی برایتان ندارد؛ چون (هم‌سان) ستم کردید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٠ | أَفَأَنتَ تُسمِعُ الصُّمَّ أَو تَهدِى العُمىَ وَ مَن كانَ فى ضَلٰلٍ مُبينٍ (٤٠) ]] }} | |||
آیا پس تو کران را می‌شنوانی، یا نابینایان و کسی را که همواره در گمراهی آشکارگری بوده راه می‌نمایی؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤١ | فَإِمّا نَذهَبَنَّ بِكَ فَإِنّا مِنهُم مُنتَقِمونَ (٤١) ]] }} | |||
پس اگر ما تو را حتماً (از دنیا) می‌بریم، همواره از آنان انتقام‌کشندگانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٢ | أَو نُرِيَنَّكَ الَّذى وَعَدنٰهُم فَإِنّا عَلَيهِم مُقتَدِرونَ (٤٢) ]] }} | |||
یا (اگر) آنچه را به آنان وعده داده‌ایم به‌راستی به تو نشان دهیم، همواره ما بر آنان قدرتمندانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٣ | فَاستَمسِك بِالَّذى أوحِىَ إِلَيكَ إِنَّكَ عَلىٰ صِرٰطٍ مُستَقيمٍ (٤٣) ]] }} | |||
پس به (وسیله‌ی) آنچه سوی تو وحی شده است با کوشش، (خود و دیگران را از بی‌راهی‌ها به راه آر و) نگهدار، که تو همواره بر راهی راست استواری. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٤ | وَ إِنَّهُ لَذِكرٌ لَكَ وَ لِقَومِكَ وَ سَوفَ تُسـَٔلونَ (٤٤) ]] }} | |||
و به‌راستی این (قرآن) برای تو و برای قوم تو به‌درستی یادواره‌ای (بزرگ) است و در آینده‌ای دور(از آن) پرسیده خواهید شد. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٥ | وَ سـَٔل مَن أَرسَلنا مِن قَبلِكَ مِن رُسُلِنا أَجَعَلنا مِن دونِ الرَّحمٰنِ إلِهَةً يُعبَدونَ (٤٥) ]] }} | |||
و از رسولان ما - که پیش از تو گسیل داشتیم - جویا شو (که) آیا در برابر (خدای) رحمان، خدایانی که مورد پرستش قرار گیرند مقرّر داشته‌ایم؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٦ | وَ لَقَد أَرسَلنا موسىٰ بِـٔايٰتِنا إِلىٰ فِرعَونَ وَ مَلَإِي۟هِ فَقالَ إِنّى رَسولُ رَبِّ العٰلَمينَ (٤٦) ]] }} | |||
و همانا موسی را با نشانه‌های خویش سوی فرعون و فرعونیان روانه کردیم. پس گفت: «من به راستی فرستاده‌ی پروردگار جهانیانم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٧ | فَلَمّا جاءَهُم بِـٔايٰتِنا إِذا هُم مِنها يَضحَكونَ (٤٧) ]] }} | |||
پس چون آیات ما را برایشان آورد، ناگهان ایشان به آنها (همی) می‌خندند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٨ | وَ ما نُريهِم مِن إيَةٍ إِلّا هِىَ أَكبَرُ مِن أُختِها وَ أَخَذنٰهُم بِالعَذابِ لَعَلَّهُم يَرجِعونَ (٤٨) ]] }} | |||
و ما هیچ نشانه‌ای (ربانی) به ایشان نمی‌نماییم، مگر اینکه آن از (نشانه) همانندش بزرگ‌تر است. و به عذاب گرفتیمشان، تا مگر (به راه) برگردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٤٩ | وَ قالوا يٰأَيُّهَ السّاحِرُ ادعُ لَنا رَبَّكَ بِما عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنا لَمُهتَدونَ (٤٩) ]] }} | |||
و گفتند: «هان ای فسونگر! پروردگارت را - به (پاس) آنچه با تو عهد کرده - برایمان بخوان، (که) ما به‌راستی (در این صورت) بی‌گمان راه‌یافتگانیم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٠ | فَلَمّا كَشَفنا عَنهُمُ العَذابَ إِذا هُم يَنكُثونَ (٥٠) ]] }} | |||
پس چون (پرده‌ی) عذاب را از آنها برگرفتیم، ناگهان (هم)آنان پیمان می‌شکنند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥١ | وَ نادىٰ فِرعَونُ فى قَومِهِ قالَ يٰقَومِ أَلَيسَ لى مُلكُ مِصرَ وَ هٰذِهِ الأَنهٰرُ تَجرى مِن تَحتى أَفَلا تُبصِرونَ (٥١) ]] }} | |||
و فرعون در میان گروهش ندا در داد (و) گفت: «ای مردمان (کشور) من! آیا پادشاهی مصر و این نهرها - که از زیر (کاخ‌ها و باغ‌های) من روان است - از آنِ من نیست؟ پس مگر نمی‌نگرید؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٢ | أَم أَنا۠ خَيرٌ مِن هٰذَا الَّذى هُوَ مَهينٌ وَ لا يَكادُ يُبينُ (٥٢) ]] }} | |||
«یا من بهترم از این کس ]:موسی[ که (هم) او بسی بی‌مقدار است و نزدیک به این (هم) نیست (که خود را و افکارش را) نشان دهد؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٣ | فَلَولا أُلقِىَ عَلَيهِ أَسوِرَةٌ مِن ذَهَبٍ أَو جاءَ مَعَهُ المَلٰئِكَةُ مُقتَرِنينَ (٥٣) ]] }} | |||
«پس چرا بر او دستبندهایی زرّین (از سوی خدایش) افکنده نشده؟ یا با او فرشتگانی پیوسته نیامده‌اند؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٤ | فَاستَخَفَّ قَومَهُ فَأَطاعوهُ إِنَّهُم كانوا قَومًا فٰسِقينَ (٥٤) ]] }} | |||
پس قوم خود را سبک گرفت، تا پیرویش کردند. آنان بی‌گمان مردمانی منحرف بوده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٥ | فَلَمّا إسَفونَا انتَقَمنا مِنهُم فَأَغرَقنٰهُم أَجمَعينَ (٥٥) ]] }} | |||
پس هنگامی‌که ما را به (خشم و) اندوه درآوردند، از آنان انتقام گرفتیم. پس همه‌ی آنان را غرق کردیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٦ | فَجَعَلنٰهُم سَلَفًا وَ مَثَلًا لِلإخِرينَ (٥٦) ]] }} | |||
در نتیجه آنان را گذشته‌‌ای و نمادی برای آیندگان نهادیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٧ | وَ لَمّا ضُرِبَ ابنُ مَريَمَ مَثَلًا إِذا قَومُكَ مِنهُ يَصِدّونَ (٥٧) ]] }} | |||
و هنگامی که پسر مریم (برایشان به عنوان) مثال و نمونه‌ای آورده شد، به ناگاه قوم تو از او به شدت منصرف (و منحرف) می‌شوند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٨ | وَ قالوا ءَأٰلِهَتُنا خَيرٌ أَم هُوَ ما ضَرَبوهُ لَكَ إِلّا جَدَلًا بَل هُم قَومٌ خَصِمونَ (٥٨) ]] }} | |||
و گفتند: «آیا معبودان ما بهترند یا او؟» آن مثال را جز از راه جدل برای تو نزدند، بلکه آنان مردمی ستیزه‌جو و جدل‌پیشه‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٥٩ | إِن هُوَ إِلّا عَبدٌ أَنعَمنا عَلَيهِ وَ جَعَلنٰهُ مَثَلًا لِبَنى إِسرٰءيلَ (٥٩) ]] }} | |||
(عیسی) جز بنده‌ای نیست که بر وی منّت نهادیم و او را برای فرزندان اسرائیل نماد و نمودی (وحیانی) گردانیده‌ایم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٠ | وَ لَو نَشاءُ لَجَعَلنا مِنكُم مَلٰئِكَةً فِى الأَرضِ يَخلُفونَ (٦٠) ]] }} | |||
و اگر بخواهیم بی‌گمان از شما فرشتگانی - که در (روی) زمین جانشین (یکدیگر) باشند - قرار می‌دهیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦١ | وَ إِنَّهُ لَعِلمٌ لِلسّاعَةِ فَلا تَمتَرُنَّ بِها وَ اتَّبِعونِ هٰذا صِرٰطٌ مُستَقيمٌ (٦١) ]] }} | |||
و همانا فرود آمدن ملائکه، علمی است برای ساعت (آخرین). پس زنهار در آن تردید نکنید و مرا پیروی کنید؛ این راهی است راست! | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٢ | وَ لا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيطٰنُ إِنَّهُ لَكُم عَدُوٌّ مُبينٌ (٦٢) ]] }} | |||
و مبادا شیطان شما را (از حق) جلوگیری کند (که) همانا او برای شما دشمنی آشکارگر است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٣ | وَ لَمّا جاءَ عيسىٰ بِالبَيِّنٰتِ قالَ قَد جِئتُكُم بِالحِكمَةِ وَ لِأُبَيِّنَ لَكُم بَعضَ الَّذى تَختَلِفونَ فيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطيعونِ (٦٣) ]] }} | |||
و چون عیسی با دلایل آشکار آمد، گفت: «به‌راستی شما را حکمت آوردم و تا درباره‌ی بعضی از آنچه در آن اختلاف می‌کنید برایتان توضیح دهم. پس از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٤ | إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبّى وَ رَبُّكُم فَاعبُدوهُ هٰذا صِرٰطٌ مُستَقيمٌ (٦٤) ]] }} | |||
«همانا خداست (که) او پروردگار من و پروردگار شماست. پس او را بپرستید؛ این راهی است بس راست.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٥ | فَاختَلَفَ الأَحزابُ مِن بَينِهِم فَوَيلٌ لِلَّذينَ ظَلَموا مِن عَذابِ يَومٍ أَليمٍ (٦٥) ]] }} | |||
پس از میانشان، احزاب (ستمگر) دست به اختلاف زدند. پس وای از عذاب روزی دردناک برای کسانی که ستم کردند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٦ | هَل يَنظُرونَ إِلَّا السّاعَةَ أَن تَأتِيَهُم بَغتَةً وَ هُم لا يَشعُرونَ (٦٦) ]] }} | |||
آیا جز (این) انتظار می‌برند و می‌نگرند، که ساعت (قیامت) - در حالی که حدس نمی‌زنند - ناگهان آنان را در رسد؟ | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٧ | الأَخِلّاءُ يَومَئِذٍ بَعضُهُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ إِلَّا المُتَّقينَ (٦٧) ]] }} | |||
در آن روز، همگی دوستان - جز پرهیزگاران - بعضیشان دشمن بعضی دیگرند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٨ | يٰعِبادِ لا خَوفٌ عَلَيكُمُ اليَومَ وَ لا أَنتُم تَحزَنونَ (٦٨) ]] }} | |||
ای بندگان من! امروز بر شما بیمی نیست و نه شما غمگین می‌شوید: | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٦٩ | الَّذينَ إمَنوا بِـٔايٰتِنا وَ كانوا مُسلِمينَ (٦٩) ]] }} | |||
کسانی که به آیاتمان ایمان آورده و تسلیم (ما) بوده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٠ | ادخُلُوا الجَنَّةَ أَنتُم وَ أَزوٰجُكُم تُحبَرونَ (٧٠) ]] }} | |||
شما با همگنانتان به شادمانی داخل بهشت شوید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧١ | يُطافُ عَلَيهِم بِصِحافٍ مِن ذَهَبٍ وَ أَكوابٍ وَ فيها ما تَشتَهيهِ الأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الأَعيُنُ وَ أَنتُم فيها خٰلِدونَ (٧١) ]] }} | |||
سینی‌هایی از طلا و جام‌هایی بر گرد آنان گردانده می‌شود و در آنجا آنچه را دل‌ها(شان) اشتها کند و دیدگان(شان) لذت برد، هست. و شما در آن جاودانید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٢ | وَ تِلكَ الجَنَّةُ الَّتى أورِثتُموها بِما كُنتُم تَعمَلونَ (٧٢) ]] }} | |||
و آن است همان بهشتی که به آنچه می‌کرده‌اید میراث یافتید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٣ | لَكُم فيها فٰكِهَةٌ كَثيرَةٌ مِنها تَأكُلونَ (٧٣) ]] }} | |||
در آنجا برای شما میوه‌هایی (فراوان) است (که) از آنها می‌خورید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٤ | إِنَّ المُجرِمينَ فى عَذابِ جَهَنَّمَ خٰلِدونَ (٧٤) ]] }} | |||
مجرمان بی‌گمان در عذاب جهنّم ماندگارند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٥ | لا يُفَتَّرُ عَنهُم وَ هُم فيهِ مُبلِسونَ (٧٥) ]] }} | |||
آن (عذاب) از آنان هرگز سستی نمی‌یابد و آنان در آنجا (از سستی آن) نومیدند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٦ | وَ ما ظَلَمنٰهُم وَ لٰكِن كانوا هُمُ الظّٰلِمينَ (٧٦) ]] }} | |||
و ما به ایشان ستم نکردیم، بلکه خودشان ستمکاران بوده‌اند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٧ | وَ نادَوا يٰمٰلِكُ لِيَقضِ عَلَينا رَبُّكَ قالَ إِنَّكُم مٰكِثونَ (٧٧) ]] }} | |||
و ندا کردند: «ای مالک! باید پروردگارت جان ما را بستاند.» پاسخ داد: «همانا شما ماندگارید.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٨ | لَقَد جِئنٰكُم بِالحَقِّ وَ لٰكِنَّ أَكثَرَكُم لِلحَقِّ كٰرِهونَ (٧٨) ]] }} | |||
همواره حق را برایتان آوردیم، لیکن بیشترتان حق را بسی ناپسند می‌‌دارید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٧٩ | أَم أَبرَموا أَمرًا فَإِنّا مُبرِمونَ (٧٩) ]] }} | |||
یا در کاری (بد) ابرام و استقامت ورزیده‌اند؟ پس ما (نیز در مکافاتشان) همواره استقامت‌کنندگانیم. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٠ | أَم يَحسَبونَ أَنّا لا نَسمَعُ سِرَّهُم وَ نَجوىٰهُم بَلىٰ وَ رُسُلُنا لَدَيهِم يَكتُبونَ (٨٠) ]] }} | |||
یا می‌پندارند که ما بی‌گمان رازشان و نجوایشان را نمی‌شنویم؟ چرا! حال آنکه فرستادگان ما نزدشان (اعمال پیدا و نهانشان را یکسان) می‌نویسند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨١ | قُل إِن كانَ لِلرَّحمٰنِ وَلَدٌ فَأَنا۠ أَوَّلُ العٰبِدينَ (٨١) ]] }} | |||
بگو: «اگر برای رحمان فرزندی بود، پس من نخستین پرستندگانم.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٢ | سُبحٰنَ رَبِّ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ رَبِّ العَرشِ عَمّا يَصِفونَ (٨٢) ]] }} | |||
پروردگار آسمان‌ها و زمین (و) پروردگار عرش، از آنچه توصیفش می‌کنند منزّه است. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٣ | فَذَرهُم يَخوضوا وَ يَلعَبوا حَتّىٰ يُلٰقوا يَومَهُمُ الَّذى يوعَدونَ (٨٣) ]] }} | |||
پس آنان را رها کن، تا (در یاوه‌گویی خود) فرو روند و بازی کنند، (و) تا (آن) روزشان را که بدان وعده داده می‌شوند دریابند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٤ | وَ هُوَ الَّذى فِى السَّماءِ إِلٰهٌ وَ فِى الأَرضِ إِلٰهٌ وَ هُوَ الحَكيمُ العَليمُ (٨٤) ]] }} | |||
و اوست کسی که در آسمان خداست و در زمین خداست و او حکیم بسیار داناست. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٥ | وَ تَبارَكَ الَّذى لَهُ مُلكُ السَّمٰوٰتِ وَ الأَرضِ وَ ما بَينَهُما وَ عِندَهُ عِلمُ السّاعَةِ وَ إِلَيهِ تُرجَعونَ (٨٥) ]] }} | |||
و مبارک (و خجسته) است کسی که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است از آنِ اوست و علم ساعت (پایانی) نزد اوست. و تنها سوی او برگردانیده می‌شوید. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٦ | وَ لا يَملِكُ الَّذينَ يَدعونَ مِن دونِهِ الشَّفٰعَةَ إِلّا مَن شَهِدَ بِالحَقِّ وَ هُم يَعلَمونَ (٨٦) ]] }} | |||
و کسانی (را) که به جای او می‌خوانند (و می‌پرستند، آنان) اختیار شفاعت(شان) را ندارند، مگر آن کسانی که آگاهانه به حقّ گواهی دادند. | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٧ | وَ لَئِن سَأَلتَهُم مَن خَلَقَهُم لَيَقولُنَّ اللَّهُ فَأَنّىٰ يُؤفَكونَ (٨٧) ]] }} | |||
و اگر هر آینه از آنان بپرسی: «چه کسی ایشان را خلق کرده؟» بی‌چون و به‌راستی خواهند گفت: «خدا.» پس چگونه و به کجا (از حقیقت) بازگردانیده می‌شوند؟» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٨ | وَ قيلِهِ يٰرَبِّ إِنَّ هٰؤُلاءِ قَومٌ لا يُؤمِنونَ (٨٨) ]] }} | |||
و گفته‌اش (که): «پروردگارم! اینان گروهی‌اند که ایمان نمی‌آورند.» | |||
{{قاب | متن = [[ الزخرف ٨٩ | فَاصفَح عَنهُم وَ قُل سَلٰمٌ فَسَوفَ يَعلَمونَ (٨٩) ]] }} | |||
پس از ایشان روی گردان و بگو: «سلام!» پس در آینده‌ای دور خواهند دانست. | |||
==محتوای سوره== | ==محتوای سوره== | ||
