الْأَرَائِک: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْأَرَائِک | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الْأَرَائِک | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«أَرائِک» جمع «اریکه» به تختى مى گویند که اطراف آن از هر طرف به صورت سایبان پوشانیده شده است. و در اصل به گفته «راغب» از «اراک» که نام درخت معروفى است گرفته شده; چرا که گاهى عرب ها از این درخت، سایبان هاى مخصوصى مى ساختند و یا از «اروک» که به معناى اقامت و توقف است مى باشد. و طبق گفته جمع کثیرى از مفسران، و ارباب لغت به معناى تخت هایى است که در حجله گاه مى گذارند; یعنى در اصل به تخت هایى مى گویند که در حجله عروس مى نهند و منظور در اینجا تخت هاى زیبا و فاخر است. به عبارت دیگر، «أَرائِکِ» جمع «اریکه» به معناى تخت هاى زیباى سلطنتى است; و یا تخت هاى پر زینتى که در «حجله گاه» مى نهند. و در اینجا اشاره به تخت هاى بسیار زیباى بهشتى است که نیکان بر آن تکیه مى کنند. | |||
بعضى معتقدند که اصل این کلمه فارسى است و از «ارگ» به معناى کاخ سلطنتى گرفته شده است (این واژه به معناى قلعه اى که درون شهر بوده باشد نیز آمده، و از آنجا که قلعه درون شهر غالباً مخصوص شاهان است به آن اطلاق شده). | |||
بعضى دیگر «أَرائِکِ» را مفرد و از واژه فارسى «اراک» یا «ارایک» دانسته اند; که به معناى تخت پادشاهى است. سپس به معناى «پایتخت» و یا استانى که پایتخت در آن است اطلاق شده. و «عراق» را مُعَرَّب «اراک» مى دانند که به معناى چنین استانى است، و مى گویند: لفظ «أَرائِکِ» به معناى بارگاه و تخت سلطنتى در «اوستا» نیز آمده است. در حالى که، بعضى از علماى لغت عرب، ریشه آن را عربى مى دانند; و چنان که اشاره شد، معتقدند از واژه «اراک» که نام درخت معروفى است و با آن تخت و سایبان درست مى کردند گرفته شده است. ولى، آنچه از موارد استعمال این کلمه در قرآن مجید استفاده مى شود این است که به همان معناى تخت هاى زیبا و مزین است که صاحبان نعمت و قدرت از آن استفاده مى کنند. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه ارک | ارک]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: ارک| ]] | *[[ریشه ارک | ارک]] (۵ بار) [[کلمه با ریشه:: ارک| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بر وزن سفينه) تخت مزين [كهف:31] يعنى: در بهشت بر تختهاى مزين تكيه زدهاند، ارباب لغت آن را تخت مزين. كه در خيمه يسا در اطاقى است و تخت اطاق عروس و سرا پرده عروس كه روى سرير است و فرش اطاق عروس. معنى كردهاند. اين كلمه به صيغه جمع «اَرائِكَ» پنج بار در قرآن مجيد آمده است. نا گفته نماند: اريكه تخت خالى نيست. بلكه مزيّن بودن آن منظور است چنانچه در اطاق سرير بر تخت. سرور و شادى مورد نظر است. | |||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
عَلَى:100, وَ:94, فِيهَا:71, يَنْظُرُون:45, لَهُم:43, فِي:39, الْکُفّار:39, مُتّکِئِين:37, لا:35, مِن:28, مَا:28, مُتّکِئُون:26, تَعْرِف:26, هَل:26, نَعِيم:26, نِعْم:26, يَضْحَکُون:26, ثُوّب:24, ظِلاَل:24, لَفِي:24, يَرَوْن:24, الثّوَاب:24, الْأَبْرَار:22, حَرِيرا:22, وُجُوهِهِم:22, فَاکِهَة:22, حَسُنَت:20, إِن:20, الْمُقَرّبُون:20, آمَنُوا:20, شَمْسا:20, أَزْوَاجُهُم:20, نَضْرَة:20, إِسْتَبْرَق:20, يُسْقَوْن:18, الّذِين:18, کَانُوا:18, النّعِيم:18, جَنّة:18, مُرْتَفَقا:18, يَشْهَدُه:18, اضْرِب:16, سُنْدُس:16, يَفْعَلُون:16, فَالْيَوْم:16, هُم:16, فَاکِهُون:16, صَبَرُوا:16, بِمَا:14, زَمْهَرِيرا:14, يَدّعُون:14, شُغُل:14, خُضْرا:12, ثِيَابا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الْأَرَائِک]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۴
«أَرائِک» جمع «اریکه» به تختى مى گویند که اطراف آن از هر طرف به صورت سایبان پوشانیده شده است. و در اصل به گفته «راغب» از «اراک» که نام درخت معروفى است گرفته شده; چرا که گاهى عرب ها از این درخت، سایبان هاى مخصوصى مى ساختند و یا از «اروک» که به معناى اقامت و توقف است مى باشد. و طبق گفته جمع کثیرى از مفسران، و ارباب لغت به معناى تخت هایى است که در حجله گاه مى گذارند; یعنى در اصل به تخت هایى مى گویند که در حجله عروس مى نهند و منظور در اینجا تخت هاى زیبا و فاخر است. به عبارت دیگر، «أَرائِکِ» جمع «اریکه» به معناى تخت هاى زیباى سلطنتى است; و یا تخت هاى پر زینتى که در «حجله گاه» مى نهند. و در اینجا اشاره به تخت هاى بسیار زیباى بهشتى است که نیکان بر آن تکیه مى کنند. بعضى معتقدند که اصل این کلمه فارسى است و از «ارگ» به معناى کاخ سلطنتى گرفته شده است (این واژه به معناى قلعه اى که درون شهر بوده باشد نیز آمده، و از آنجا که قلعه درون شهر غالباً مخصوص شاهان است به آن اطلاق شده). بعضى دیگر «أَرائِکِ» را مفرد و از واژه فارسى «اراک» یا «ارایک» دانسته اند; که به معناى تخت پادشاهى است. سپس به معناى «پایتخت» و یا استانى که پایتخت در آن است اطلاق شده. و «عراق» را مُعَرَّب «اراک» مى دانند که به معناى چنین استانى است، و مى گویند: لفظ «أَرائِکِ» به معناى بارگاه و تخت سلطنتى در «اوستا» نیز آمده است. در حالى که، بعضى از علماى لغت عرب، ریشه آن را عربى مى دانند; و چنان که اشاره شد، معتقدند از واژه «اراک» که نام درخت معروفى است و با آن تخت و سایبان درست مى کردند گرفته شده است. ولى، آنچه از موارد استعمال این کلمه در قرآن مجید استفاده مى شود این است که به همان معناى تخت هاى زیبا و مزین است که صاحبان نعمت و قدرت از آن استفاده مى کنند.
ریشه کلمه
- ارک (۵ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن سفينه) تخت مزين [كهف:31] يعنى: در بهشت بر تختهاى مزين تكيه زدهاند، ارباب لغت آن را تخت مزين. كه در خيمه يسا در اطاقى است و تخت اطاق عروس و سرا پرده عروس كه روى سرير است و فرش اطاق عروس. معنى كردهاند. اين كلمه به صيغه جمع «اَرائِكَ» پنج بار در قرآن مجيد آمده است. نا گفته نماند: اريكه تخت خالى نيست. بلكه مزيّن بودن آن منظور است چنانچه در اطاق سرير بر تخت. سرور و شادى مورد نظر است.
