تَبْذِيرا

آیات شامل این کلمه

«تَبْذِیر» در اصل از مادّه «بذر» به معناى پاشیدن دانه مى آید، منتها این کلمه، مخصوص مواردى است که، انسان اموال خود را به صورت غیر منطقى و فساد، مصرف مى کند، و معادل آن در فارسى امروز، «ریخت و پاش» است. و به تعبیر دیگر، «تبذیر» آن است که مال در غیر موردش مصرف شود، هر چند کم باشد، و اگر در موردش صرف شود، تبذیر نیست، هر چند زیاد باشد.

ریشه کلمه

• بذر (۳ بار)

کلمات نزدیک مکانی

وَ إِن الْمُبَذّرِين تُبَذّر کَانُوا لا إِخْوَان الشّيَاطِين السّبِيل ابْن کَان الْمِسْکِين الشّيْطَان حَقّه

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...