الغاشية ٨: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=رویهائی است در آن روز شاداب | |-|معزی=رویهائی است در آن روز شاداب | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الغاشية | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الغاشية | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::8|٨]] | قبلی = الغاشية ٧ | بعدی = الغاشية ٩ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«نَاعِمَةٌ»: شادان و شاداب. در خوشی و رفاه. دارای نعمت و لذّت. | «نَاعِمَةٌ»: شادان و شاداب. در خوشی و رفاه. دارای نعمت و لذّت. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵
ترجمه
الغاشية ٧ | آیه ٨ | الغاشية ٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«نَاعِمَةٌ»: شادان و شاداب. در خوشی و رفاه. دارای نعمت و لذّت.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۶، سوره غاشيه
- وجه تسميه قيامت به ((غاشيه فراگيرنده )) و معناى اينكه در قيامت وجوهى خاشعه اندو ((عاملة و ناصبة ))
- وصف جنّت عاليه اى كه چهره هاى ناعمه در قيامت در آن جاى دارند
- دعوت به نظر در مظهر تدبير الهى
- توضيحى راجع به استثناء ((الّا من تولّى و كغر)) از ((فذّكر انّما انت مذّكر))
- (رواياتى در ذيل آيات ((عاملة ناصبة )) ((فذّكر انّما انت مذكر)) و درباره حساباعمال )
نکات آیه
۱ - برخى از حاضران در صحنه قیامت، در رفاه، خوش گذرانى و حالتى شایسته به سر برده، آثار برخوردارى از نعمت در چهره آنان نمودار خواهد شد. (وجوه یومئذ ناعمة) براى تمامى معانى گوناگونى که ماده «ن. ع. م،» براى آنها به کار مى رود، یک اصل وجود دارد که بر «داشتن رفاه، خوب زندگى کردن و شایستگى» دلالت دارد (مقاییس اللغة). «ناعمة»; یعنى، کسى که زندگى و تغذیه نیکو دارد (قاموس). توصیف «وجوه» به این وصف، بیانگر بروز نشانه هاى آن حالت در چهره ها است.
۲ - چهره حاضران در صحنه قیامت، نمایانگر فرجام آنان است. (وجوه یومئذ ناعمة)
۳ - مردم در عرصه قیامت، در دو گروه متفاوت قرار خواهند گرفت: یا خوار و ذلیل خواهند بود و یا در ناز و نعمت.* (وجوه یومئذ خشعة ... وجوه یومئذ ناعمة) تکرار کلمه «وجوه»، ممکن است به منظور استقصاى تمام انواع مردم باشد. در این صورت، کسى خارج از دو گروه یاد شده نخواهد بود. عطف نشدن «وجوه» (در این آیه) بر «وجوه» در آیات پیشین، بر شدّت انفصال دلالت دارد، به گونه اى که این دو گروه هیچ نقطه اشتراکى نخواهند داشت.
۴ - کسانى که در قیامت در ناز و نعمت اند، هول و هراس آن روز را احساس نخواهند کرد. (وجوه یومئذ ناعمة) مى توان گفت: وصف «الغاشیة» براى قیامت - که بیانگر بسته بودن راه فرار است - تنها به بدکاران نظر دارد; جز این که به صورت استطراد از نیکان نیز سخن به میان آمده است. در این موارد گفته مى شود: بیان حالت دسته دوم، در حقیقت توضیحى اضافه است تا آنچه که مخاطب طالب شنیدن آن است، تکمیل شده باشد.
موضوعات مرتبط
- انسان: سیماى اخروى انسان ها ۱، ۲; فرجام اخروى انسان ها ۲
- ذلیلان :۳
- قیامت: گروهها در قیامت ۳; ویژگیهاى قیامت ۲
- متنعمان :۳ امنیت اخروى متنعمان ۱ ۳، ۴; رفاه اخروى متنعمان ۱ ۳; متنعمان ۳ در قیامت ۴