التكوير ٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و گاهی که اشتران آبستن (یا آبستنان) رها کرده شوند
|-|معزی=و گاهی که اشتران آبستن (یا آبستنان) رها کرده شوند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره التكوير | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = التكوير ٣ | بعدی = التكوير ٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره التكوير | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::4|٤]] | قبلی = التكوير ٣ | بعدی = التكوير ٥  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الْعِشَارُ»: جمع عُشَراء، شترانی که ده ماه از آبستنی آنها گذشته است و نفیس‌ترین چیز در پیش عربها بودند. شتران آبستنی که دو ماه برای وضع حمل آنها مانده باشد (نگا: المصحف المیسّر). «عُطِّلَتْ»: به حال خود رها شدند. آیه برای تمثیل است. یعنی اگر به فرض، مردمان در این هنگام شترانی بدین صفت هم داشته باشند، آنها را رها می‌سازند.
«الْعِشَارُ»: جمع عُشَراء، شترانی که ده ماه از آبستنی آنها گذشته است و نفیس‌ترین چیز در پیش عربها بودند. شتران آبستنی که دو ماه برای وضع حمل آنها مانده باشد (نگا: المصحف المیسّر). «عُطِّلَتْ»: به حال خود رها شدند. آیه برای تمثیل است. یعنی اگر به فرض، مردمان در این هنگام شترانی بدین صفت هم داشته باشند، آنها را رها می‌سازند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۴


ترجمه

و در آن هنگام که باارزش‌ترین اموال به دست فراموشی سپرده شود،

و آن‌گاه كه شتران آبستن وا نهاده شوند
وقتى شتران ماده وانهاده شوند،
و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسیار عزیز است) به کلی رها کنند.
و هنگامی که اموال نفیس و با ارزش رها و بی صاحب شود
و چون شتران آبستن به حال خود رها شوند،
و آنگاه که شتران آبستن ده‌ماهه‌[ی بس عزیز] وانهاده گردند
و آنگاه كه شتران آبستن رهاگذاشته شوند- بى‌صاحب بمانند-.
و هنگامی که (با ارزش‌ترین اموال، از جمله) شتران آبستنی که ده ماه از حمل آنها گذشته است به دست فراموشی سپرده می‌شوند.
و آنگاه که شتران ماده (به هنگام زادن) وانهاده شوند.
و گاهی که اشتران آبستن (یا آبستنان) رها کرده شوند


التكوير ٣ آیه ٤ التكوير ٥
سوره : سوره التكوير
نزول : ١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْعِشَارُ»: جمع عُشَراء، شترانی که ده ماه از آبستنی آنها گذشته است و نفیس‌ترین چیز در پیش عربها بودند. شتران آبستنی که دو ماه برای وضع حمل آنها مانده باشد (نگا: المصحف المیسّر). «عُطِّلَتْ»: به حال خود رها شدند. آیه برای تمثیل است. یعنی اگر به فرض، مردمان در این هنگام شترانی بدین صفت هم داشته باشند، آنها را رها می‌سازند.


تفسیر

نکات آیه

۱ - قیامت، حادثه اى بزرگ که هنگام برپایى آن، شترداران با دل کندن از مرغوب ترین شتران خود، آنها را به حال خود رها خواهند کرد. (و إذا العشار عطّلت)

۲ - شترى که ده ماه از آبستنى آن گذشته، مرغوب ترین سرمایه عرب در عصر بعثت (و إذا العشار عطّلت) «عشار»، جمع «عُشَراء» است و «ناقه عُشراء» شترى است که ده ماه از آبستنى آن گذشته باشد. از دیدگاه شترداران، شتر در این دوران زیباترین حالت و مرغوب ترین وضعیت را دارد. (لسان العرب)

۳ - سرمایه هاى مادى در صحنه هولناک برپایى قیامت، جذابیت خود را از دست داده و مالکان ثروت، رغبتى به نگه دارى آن نخواهند داشت. (و إذا العشار عطّلت)

۴ - ثروت ها، هر چند گران بها و نفیس باشند، در برطرف ساختن خطرها و اضطراب انسان از حوادث آغازین قیامت، هیچ گونه کارآیى نخواهند داشت. (و إذا العشار عطّلت)

۵ - منقرض نشدن نسل شتر، تا زمان حوادث آغازین قیامت (و إذا العشار عطّلت)

موضوعات مرتبط

  • امکانات مادى: بى رغبتى به امکانات مادى ۳
  • ثروت: نقش ثروت ۴
  • جاهلیت: شتر در جاهلیت ۲
  • شتر: اهمیت شتر ۲; تداوم نسل شتر ۵; شتر باردار ده ماهه ۲
  • قیامت: آثار اهوال قیامت ۳، ۴; آثار قیامت ۱; اضطراب در قیامت ۴; رهایى شتران در قیامت ۱; عظمت قیامت ۱

منابع