النازعات ٢٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=پس گردآورد پس برخواند | |-|معزی=پس گردآورد پس برخواند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::23|٢٣]] | قبلی = النازعات ٢٢ | بعدی = النازعات ٢٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::2|٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«حَشَرَ»: بسیج کرد. گرد آورد. مراد گرد آوردن جادوگران است (نگا: شعراء / و ). «نَادی»: دعوت کرد. فرا خواند. بانگ برداشت (نگا: زخرف / ). | «حَشَرَ»: بسیج کرد. گرد آورد. مراد گرد آوردن جادوگران است (نگا: شعراء / و ). «نَادی»: دعوت کرد. فرا خواند. بانگ برداشت (نگا: زخرف / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۴
ترجمه
النازعات ٢٢ | آیه ٢٣ | النازعات ٢٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«حَشَرَ»: بسیج کرد. گرد آورد. مراد گرد آوردن جادوگران است (نگا: شعراء / و ). «نَادی»: دعوت کرد. فرا خواند. بانگ برداشت (نگا: زخرف / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ إِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي... (۰) إِلَى فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ... (۰) وَ قَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا... (۰) وَ نَادَى فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ... (۱)
تفسیر
- آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
- اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
- نقد و بررسى اقوال فوق
- بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
- (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
- عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
- حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
- داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
- معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
- مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
- چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
- تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
- تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
- لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )
نکات آیه
۱ - فرعون براى مبارزه با موسى(ع)، مردم را در اجتماعى گردآورد و با آنان در این زمینه سخن گفت. (فحشر فنادى) «حشر»، به معناى جمع کردن همراه با سوق دادن است (مصباح).
۲ - فرعون، در جمع کسانى که براى استماع سخن او گردآمده بودند، با صدایى بلند سخن گفت. (فنادى) «ندا»، به معناى بلند کردن صدا و آشکار ساختن آن است. (مفردات راغب)
۳ - فرعون، تأثیر رسالت موسى(ع) را بر دیگران پیش بینى کرده و از آن وحشت داشت. (فحشر فنادى)
۴ - فرعون، در تلاش براى بازداشتن مردم از گرایش به موسى(ع) (ثمّ أدبر یسعى . فحشر فنادى) جمله «حشر فنادى»، تفسیر «یسعى» (در آیه قبل) است.
موضوعات مرتبط
- ایمان: ممانعت از ایمان به موسى(ع) ۴
- ترس: ترس از رسالت موسى(ع) ۳
- فرعون: ترس فرعون ۳; تلاش فرعون ۴; دوراندیشى فرعون ۳; روش برخورد فرعون ۲; قصه فرعون ۱، ۲; گفتگوى فرعون با فرعونیان ۱، ۲; مبارزه فرعون ۱
- فرعونیان: تجمع فرعونیان ۱، ۲
- موسى(ع): آثار رسالت موسى(ع) ۳; قصه موسى(ع) ۱، ۳; مبارزه با موسى(ع) ۱