الصافات ١٢: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=بلکه شگفت ماندی و مسخره کنند
|-|معزی=بلکه شگفت ماندی و مسخره کنند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::12|١٢]] | قبلی = الصافات ١١ | بعدی = الصافات ١٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الصافات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::12|١٢]] | قبلی = الصافات ١١ | بعدی = الصافات ١٣  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«عَجِبْتَ وَ یَسْخَرُونَ»: تو در پرتو دلائل بیشمار، بر قدرت خدای متعال برای ایجاد معاد، در شگفتی، و ایشان معاد را مسخره می‌دانند و صحبت تو درباره معاد و شگفت تو از کارشان را به تمسخر می‌گیرند.
«عَجِبْتَ وَ یَسْخَرُونَ»: تو در پرتو دلائل بیشمار، بر قدرت خدای متعال برای ایجاد معاد، در شگفتی، و ایشان معاد را مسخره می‌دانند و صحبت تو درباره معاد و شگفت تو از کارشان را به تمسخر می‌گیرند.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۷


ترجمه

تو از انکارشان تعجّب می‌کنی، ولی آنها مسخره می‌کنند!

|بلكه [تو از انكارشان‌] تعجب مى‌كنى، و آنها استهزا مى‌كنند
بلكه عجب مى‌دارى و [آنها] ريشخند مى‌كنند!
بلکه تو (از انکار منکران) تعجب کردی و آنها هم به تمسخر پرداختند.
بلکه [تو از انکارشان] تعجب می کنی و آنان مسخره می کنند،
تو در شگفت شدى و آنها مسخره مى‌كنند.
بلکه تو [از حال آنان‌] تعجب کرده‌ای، و آنان [کار و بار تو را] ریشخند می‌کنند
بلكه تو شگفتى نمودى- از ايمان نياوردنشان- و آنها مسخره مى‌كنند.
امّا تو (آن قدر مسأله‌ی معاد را مسلّم و واضح می‌بینی که از ناباوری ایشان) تعجّب می‌کنی، و ایشان (آن قدر مسأله‌ی معاد را محال و ناممکن می‌دانند که هم تو و هم معاد را) مسخره می‌کنند.
بلکه عجب داشتی و (آنها) ریشخند می‌کنند!
بلکه شگفت ماندی و مسخره کنند


الصافات ١١ آیه ١٢ الصافات ١٣
سوره : سوره الصافات
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عَجِبْتَ وَ یَسْخَرُونَ»: تو در پرتو دلائل بیشمار، بر قدرت خدای متعال برای ایجاد معاد، در شگفتی، و ایشان معاد را مسخره می‌دانند و صحبت تو درباره معاد و شگفت تو از کارشان را به تمسخر می‌گیرند.


تفسیر

نکات آیه

۱ - تعجب پیامبر(ص) از مواضع انکارآمیز مشرکان نسبت به معاد و یگانگى خداوند; على رغم مشاهده عظمت آفرینش و قدرت خداوند در جهان (إنّ إلهکم لوحد ... فاستفتهم أهم أشدّ خلقًا... بل عجبت) به قرینه آیات پیشین به دست مى آید که آنچه موجب شگفتى پیامبر(ص) گردیده بود، انکار توحید ربوبى و معاد از سوى مشرکان - به رغم مشاهده آیات الهى در طبیعت و عظمت آفرینش - بود.

۲ - انکار توحید ربوبى و احیاى مجدد انسان ها - به رغم مشاهده عظمت آفرینش و قدرت خدا در جهان - امرى شگفت آور است. (إنّ إلهکم لوحد ... فاستفتهم أهم أشدّ خلقًا... بل عجبت)

۳ - مشرکان - به رغم مشاهده عظمت آفرینش و آیات الهى در طبیعت - تعالیم قرآن (معاد و احیاى مجدد انسان ها و توحید ربوبى و...) را به تمسخر مى گرفتند. (إنّ إلهکم لوحد ... فاستفتهم أهم أشدّ خلقًا... بل عجبت و یسخرون)

۴ - تمسخر و استهزا، از شیوه هاى برخورد مشرکان با تعالیم قرآن و پیامبراسلام(ص) (بل عجبت و یسخرون) از مضارع آمدن فعل «یسخرون» - که دلالت بر استمرار کار تمسخر دارد - ، مى توان برداشت یاد شده را استفاده کرد. گفتنى است که تکرار این فعل در دو آیه بعد (و إذا رأوا ءایة ... یستسخرون) مؤید همین برداشت است.

۵ - سستى عقاید مشرکان و ناتوانى آنان از برخورد منطقى با تعالیم قرآن (بل عجبت و یسخرون) توسّل مشرکان به تمسخر در برابر تعالیم قرآن و رسالت پیامبر اسلام(ص)، گویاى حقیقت یاد شده است.

روایات و احادیث

۶ - «عن ابن جریح - رضى اللّه عنه - فى قوله «بل عجبت» قال النبى(ص): عجبت بالقرآن حین أنزل و یسخر منه ضلال بنى آدم;[۱] از ابن جریح درباره قول خدا «بل عجبت» روایت شده که رسول خدا(ص) فرمود: هنگام نزول قرآن تعجب مى کردم که گمراهان بنى آدم آن را مسخره مى کنند».

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: عظمت آفرینش ۲
  • توحید: استهزاى توحید ربوبى ۳; تعجب از تکذیب توحید ۱; شگفتى تکذیب توحید ربوبى ۲
  • خدا: عظمت قدرت خدا ۲
  • قرآن: استهزاى قرآن ۴; بى منطقى مکذبان قرآن ۵; شگفتى تکذیب قرآن ۶
  • محمد(ص): استهزاى محمد(ص) ۴; تعجب محمد(ص) ۱، ۶
  • مشرکان: استهزاهاى مشرکان ۳، ۴; بى منطقى مشرکان ۵; حق ناپذیرى مشرکان ۱، ۳; روش برخورد مشرکان ۴; لجاجت مشرکان ۱
  • معاد: استهزاى معاد ۳; تعجب از تکذیب معاد ۱; شگفتى تکذیب معاد ۲

منابع

  1. الدرالمنثور، ج ۷، ص ۸۲.