الروم ١٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و اما آنان که کفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهای ما را و رسیدن را به آخرت آنانند در عذاب احضارشدگان | |-|معزی=و اما آنان که کفر ورزیدند و دروغ پنداشتند آیتهای ما را و رسیدن را به آخرت آنانند در عذاب احضارشدگان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الروم | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الروم | نزول = [[نازل شده در سال::6|٦ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::16|١٦]] | قبلی = الروم ١٥ | بعدی = الروم ١٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مُحْضَرُونَ»: احضار شدگان. آمادگان و حاضران (نگا: قصص / ). | «مُحْضَرُونَ»: احضار شدگان. آمادگان و حاضران (نگا: قصص / ). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲
ترجمه
الروم ١٥ | آیه ١٦ | الروم ١٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مُحْضَرُونَ»: احضار شدگان. آمادگان و حاضران (نگا: قصص / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۹، سوره روم
- اشاره به مضامين و غرض سوره مباركه روم
- وجوهى كه در معناى آيه : ((يومئذ يفرح المؤ منون بنصر الله ...)) و ارتباط آن باقبل (غلبت الروم ...) گفته شده است
- اشاره اى در مورد وجه اينكه خداوند خلف وعده نمى كند (لا يخلف الله وعده )
- چند وجه در بيان مفاد آيه : ((يعلمون ظاهرا من الحيوة الدنيا...))
- توضيح مراد از اينكه فرمود: خداوند جهان را جز به ((حق )) و((اجل مسمى )) نيافريد
- دو وجه در معناى آيه : ((ثم كان عاقبة الذين اساؤ ا السوآى ان كذبوا بآيات الله ...))
- نكاتى كه از آيه : ((فسبحان حين تمسون و حين تصبحون وله الحمد...)) استفاده مى شود
- بحث روايتى (نقد رواياتى كه در ذيل آيه : ((غلبت الروم ...)) و شرطبندى با مشركينبر سر غلبه روم نقل شده )
- شرطبندى ابوبكر با مشركين بعد از نزول آيه تحريم قمار بوده است .
نکات آیه
۱ - کافران دروغ انگارِ آیات الهى و آخرت، گرفتار عذابند. (و أمّا الذین کفروا و کذّبوا بأیتنا و لقاىِ الأخرة فأولئک فى العذاب محضرون)
۲ - ورود و ماندگارى کافران و تکذیب گران آیات خدا و لقاء اللّه، به عذاب، به صورت جبرى است. (و أمّا الذین کفروا ... فى العذاب محضرون) به صورت مفعولى آورده شدن احضار افراد یاد شده به جهنم و یا حاضر بودن شان در آن، مى تواند اشاره به نکته فوق داشته باشد.
۳ - کفرپیشه گان مکذّبان آیات الهى، همواره در عذاب خواهند ماند. (و أمّا الذین کفروا ... فى العذاب محضرون) «محضرون» - اسم مفعول «إحضار» - به چیزى گفته مى شود که همواره حاضر باشد. چنین نکته اى، مستلزم این است که افراد یاد شده، هیچ گاه از عذاب غایب نباشند.
۴ - آخرت، ظرف ملاقات انسان ها با خداوند است. (الذین ... کذّبوا ... و لقاىِ الأخرة) تعبیر از «تکذیب آخرت» به «تکذیب لقاى آخرت»، مى تواند به منظور بیان این حقیقت باشد.
۵ - انسان ها، در عالم آخرت، حیات مجدد پیدا مى کنند. (الذین کفروا و کذّبوا بأیتنا و لقاىِ الأخرة) مراد از «لقاء الآخرة» مى تواند تحقق لقاى انسان ها با خدا در عالم آخرت باشد که در این صورت، مستلزم حیات مجدد آنها است.
۶ - حضور در عالم آخرت، فرجامى همگانى است. (و لقاىِ الأخرة) اضافه مصدر «لقاء» به مفعول خود (الأخرة) نشان دهنده این است که فاعل آن حذف شده است و عبارت این طور بوده است «لقائهم الأخرة»
موضوعات مرتبط
- آخرت: عذاب مکذبان آخرت ۱، ۲; لقاءالله در آخرت ۴
- آیات خدا: جاودانگى عذاب مکذبان آیات خدا ۳; عذاب مکذبان آیات خدا ۱، ۲; مکذبان آیات خدا در جهنم ۲
- انسان: انسان ها در آخرت ۵، ۶; تجدید حیات انسان ها ۵; فرجام انسان ۶; معاد انسان ها ۵
- کافران: جاودانگى عذاب کافران ۳; عذاب کافران ۱; کافران در جهنم ۲
- لقاءالله: وقت لقاءالله ۴