طه ٤٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=گفت کیست پروردگار شما ای موسی‌
|-|معزی=گفت کیست پروردگار شما ای موسی‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::49|٤٩]] | قبلی = طه ٤٨ | بعدی = طه ٥٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::49|٤٩]] | قبلی = طه ٤٨ | بعدی = طه ٥٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«رَبُّکُمَا»: پروردگار شما دو نفر. بیان کلام بدین شیوه نشانه غرور فرعون است.
«رَبُّکُمَا»: پروردگار شما دو نفر. بیان کلام بدین شیوه نشانه غرور فرعون است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳


ترجمه

(فرعون) گفت: «پروردگار شما کیست، ای موسی؟!»

|فرعون گفت: پروردگار شما دو نفر كيست اى موسى!
[فرعون‌] گفت: «اى موسى، پروردگار شما دو تن كيست؟»
فرعون گفت: ای موسی، خدای شما کیست؟
فرعون گفت: ای موسی! پروردگار شما دو نفر کیست؟
گفت: اى موسى، پروردگار شما كيست؟
گفت ای موسی پروردگار شما کیست؟
گفت: پروردگار شما كيست، اى موسى؟
(فرعون) گفت: ای موسی! پروردگار شما دو نفر کیست؟
(فرعون) گفت: «موسی! پس پروردگار شما دوتن کیست‌؟»
گفت کیست پروردگار شما ای موسی‌


طه ٤٨ آیه ٤٩ طه ٥٠
سوره : سوره طه
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«رَبُّکُمَا»: پروردگار شما دو نفر. بیان کلام بدین شیوه نشانه غرور فرعون است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - موسى و هارون(ع) با ابلاغ پیام هاى وحى الهى به فرعون، مأموریت خویش را به انجام رساندند. (فقولا له ... قال فمن ربّکما ) آیات گذشته، جملگى سخن خداوند با موسى و هارون(ع) بود; ولى از مواجهه آنان با فرعون و آنچه روى داده، در این آیات سخنى نیست. از پاسخ فرعون برمى آید که آنان پیام خویش را به وى رساندند و پاسخ او را دریافت کردند.

۲ - فرعون با گوش فرادادن به سخنان موسى و هارون(ع)، اجازه داد آنان پیام الهى خویش را به او برسانند. (فقولا إنّا رسولا ... قال فمن ربّکما)

۳ - اظهار بى اطلاعى و تجاهل نسبت به پروردگار موسى و هارون، عکس العمل فرعون در برابر سخنان آن دو (إنّا رسولا ربّک ... ب-َایة من ربّک ... قال فمن ربّکما) گرچه موسى و هارون(ع)، مبدأ پیام را با عنوان «ربّک» به فرعون معرفى کردند; ولى فرعون در مقام سؤال «ربّکما» به کار برده است تا ضمن انکار ربوبیت خداوند، نسبت به آن اظهار بى خبرى نیز کرده باشد.

۴ - فرعون با اظهار بى اطلاعى از پروردگار موسى و هارون، رکن اصلى پیام هاى آنان را زیر سؤال برد. (إنّا رسولا ربّک ... أُوحى إلینا ... فمن ربّکما)

۵ - با وجود مشارکت موسى و هارون(ع) در وحى و رسالت، مسؤولیت آن با موسى(ع) بود. (قال فمن ربّکما یموسى) موسى و هارون(ع)، در کلیه مکالمات خود موظف بودند که پیام مشترک خویش را به فرعون ابلاغ کنند و از این رو کلیه ضمایر در آیات گذشته به صورت تثنیه و مشترک آمده است (اذهبا، قولا، لاتخافا، معکما، فقولا، رسولا، جئناک، إنّا، إلینا); ولى فرعون در مطرح کردن سؤال خود در عین مخاطب قرار دادن هر دو، پاسخ را از موسى(ع) طلب مى کند (یا موسى). این قرینه ها نشان دهنده آن است که در عین اشتراک موسى و هارون(ع) در رسالت، رهبرى با موسى(ع) بوده و فرعون به آن پى برده بود.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: هماهنگى انبیا ۵
  • فرعون: آثار تجاهل فرعون ۴; ابلاغ وحى به فرعون ۱، ۲; تجاهل فرعون ۳; شبهه افکنى فرعون ۴
  • موسى(ع): انجام رسالت موسى(ع) ۱; رسالت موسى(ع) ۵; رهبرى موسى(ع) ۵; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴،۵
  • هارون(ع): انجام رسالت هارون(ع) ۱; رسالت هارون(ع) ۵; قصه هارون(ع) ۱، ۲، ۳ ، ۴، ۵

منابع