النساء ١٤٧

مَا يَفْعَلُ‌ اللَّهُ‌ بِعَذَابِکُمْ‌ إِنْ‌ شَکَرْتُمْ‌ وَ آمَنْتُمْ‌ وَ کَانَ‌ اللَّهُ‌ شَاکِراً عَلِيماً

ترجمه

خدا چه نیازی به مجازات شما دارد اگر شکرگزاری کنید و ایمان آورید؟ خدا شکرگزار و آگاه است. (اعمال و نیّات شما را می‌داند، و به اعمال نیک، پاداش نیک می دهد.)

اگر شكرگزارى كنيد و ايمان آوريد، خدا به عذاب شما اقدام نمى‌كند كه خداوند حق‌شناس آگاه است

اگر سپاس بداريد و ايمان آوريد، خدا مى‌خواهد با عذاب شما چه كند؟ و خدا همواره سپاس‌پذير [=حق‌شناس‌] داناست.

خداوند چه غرضی دارد که شما را عذاب کند اگر (لطف خدا را) شکر گزارید و (به او) ایمان آرید؟! خدا شکر نعمت از شما می‌پذیرد و علمش (به صلاح خلق) محیط است.

اگر شما سپاس گزارِ [نعمت هایِ بی شمارِ حق] باشید و ایمان آورید، خدا را با عذاب شما چه کار؟ خدا همواره پاداش دهنده و داناست.

چرا خدا شما را عذاب كند اگر سپاسگزار باشيد و ايمان آوريد؟ در حالى كه شكرپذير و داناست.

اگر شکر کنید و ایمان ورزید خداوند را با عذاب شما چه کار؟ و خداوند قدردان داناست‌

خداى را با عذاب شما چه كار، اگر سپاس گزاريد و با ايمان باشيد؟ و خدا سپاسدار و داناست.

خداوند چه نیازی به عذاب دادن شما دارد اگر شکرگزاری کنید و ایمان بیاورید؟ پروردگار شکرگزار (طاعت و عبادت بندگان و) آگاه (از اعمال و نیّات همگان) است.

اگر سپاس بدارید و ایمان آرید، خدا با عذاب شما چه کاری خواهد داشت‌؟ و خدا همواره سپاس‌گزار [:حق‌شناس] بسیار دانا بوده است.

چه می‌کند خدا به عذاب شما مگر سپاسگزارید و ایمان آرید و خدا است شکرپذیرنده دانا

النساء ١٤٦	آیه ١٤٧	النساء ١٤٨
سوره : سوره النساء نزول : ٦ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«شَاکِراً»: شکرگزار. مراد این که خداوند کار بندگان را بی‌مزد نمی‌گذارد و در برابر طاعت محدود و اندک دنیا، پاداش نامحدود و فراوان آخرت را عطاء می‌فرماید.

تفسیر

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- خداوند، بندگان را از سر نیاز عذاب نمى کند. (ما یفعل اللّه بعذابکم)

۲- ایمان به خدا و شکر نعمتهاى او، موجب گرفتار نشدن انسان به عذاب دوزخ است. (ما یفعل اللّه بعذابکم إن شکرتم و ءامنتم) مراد از عذاب به قرینه آیه ۱۴۵ (فى الدرک الاسفل من النار)، آتش جهنم است.

۳- منافقان به خاطر ناسپاسى و کفرشان به خدا، مستحق عذاب دوزخند. (إنّ المنفقین فى الدرک الاسفل ... ما یفعل اللّه بعذابکم إن شکرتم و ءامنتم) بنابر اینکه خطاب، متوجه منافقان باشد، آیه شریفه اشاره به ناسپاسى و بى ایمانى آنان دارد و آن را از موجبات گرفتارى دوزخ مى شمرد.

۴- کفر به خدا، و ناسپاسى نعمتهاى او، موجب گرفتار شدن انسان به عذاب الهى (ما یفعل اللّه بعذابکم إن شکرتم و ءامنتم)

۵- عذاب الهى، بازتاب و نتیجه عقیده و عمل انسانهاست. (ما یفعل اللّه بعذابکم إن شکرتم و ءامنتم) جمله «ما یفعل»، دلالت مى کند که خداوند خواهان عذاب بندگان نیست. و جمله «ان شکرتم ...»، مى رساند که ناسپاسى و بى ایمانى خود انسان عامل عذاب اوست.

۶- روحیه شکر و سپاسگزارى، زمینه ساز ایمان به خداست.* (إن شکرتم و ءامنتم) تقدیم «شکرتم» بر «ءامنتم»، مى تواند اشاره به این معنا باشد که شکر نعمت، مستلزم شناخت منعم (خداوند) است و نتیجه شناخت منعم، ایمان به اوست.

۷- ایمان به خداوند، بارزترین نمود شکر و سپاس انسان به درگاه اوست. (إن شکرتم و ءامنتم) جمله «ءامنتم» پس از «شکرتم»، مى تواند بیان شکر و تعیین بارزترین و مهمترین مصداق آن باشد.

۸- خداوند، شاکر (سپاسگزار) و علیم (بسیار دانا) است. (و کان اللّه شاکراً علیماً)

۹- مؤمنانِ سپاسگزار در برابر نعمتهاى خداوند، بهره مند از پاداشهاى اویند. (إن شکرتم و ءامنتم و کان اللّه شاکراً علیماً) شکر خداوند در حقیقت پاداش و ثواب اوست به بندگان. و این پاداش در مقابل همان سپاسگزارى و ایمان بندگان است.

۱۰- پاداش الهى، داراى تناسب و همگونى با اعمال انسانهاست. (إن شکرتم و ءامنتم و کان اللّه شاکراً علیماً) توصیف خداوند به «شاکرا» که حکایت از پاداش دهى او در مقابل شکرگزارى بندگان است، مى رساند که پاداشهاى الهى مناسب با رفتار و کردار نیک انسانهاست.

۱۱- آگاهى همه جانبه خداوند به توبه کنندگان راستین و سپاسگزاران مؤمن و مراتب ایمان و شکر آنان (إن شکرتم و ءامنتم و کان اللّه شاکراً علیماً) توصیف خداوند به «علیم»، پس از جمله «ان شکرتم و ءامنتم» و «الذین تابوا»، مى رساند که متعلق علم، همان ایمان، شکر و توبه بندگان و مقدار و خصوصیات آن است.

۱۲- علم و آگاهى گسترده خداوند، تضمین کننده پاداش دهى او به بندگان مؤمن و شاکر خویش (إن شکرتم و ءامنتم و کان اللّه شاکراً علیماً)

موضوعات مرتبط

• اسماء و صفات: شاکر ۸ ; علیم ۸
• ایمان: آثار ایمان ۲ ; ایمان به خدا ۲، ۶، ۷ ; حقیقت ایمان ۷ ; زمینه ایمان ۶ ; متعلق ایمان ۲، ۶، ۷ ; مراتب ایمان ۱۱
• توّابین: صادق ۱۱
• خدا: بیخنیازى خدا ۱ ; پاداش خدا ۱۰ ; عذاب خدا ۱، ۵ ; علم خدا ۱۱، ۱۲ ; موجبات پاداش خدا ۱۲ ; موجبات عذاب خدا ۴
• شاکران: پاداش شاکران ۱۲
• شکر: آثار شکر ۲، ۶ ; شکر خدا ۷، ۹
• عذاب: اهل عذاب ۳ ; موجبات نجات از عذاب ۲
• عقیده: آثار عقیده ۵
• عمل: آثار عمل ۵ ; پاداش عمل ۱۰
• کفر: آثار کفر ۴ ; کفر به خدا ۳، ۴ ; کیفر کفر ۳
• کفران: آثار کفران نعمت ۴ ; کیفر کفران ۳
• منافقان: کفر منافقان ۳ ; کفران منافقان ۳
• مؤمنان: پاداش مؤمنان ۹، ۱۲ ; شکر مؤمنان ۹ ; مؤمنان شاکر ۱۱
• نظام جزایى:۱، ۱۰